DÖNÜŞSÜZ YOL

Dönüşü yok bu yolun, girdik artık o girdaba
Bırak, yine de bir yol bulayım yeter ki sen dokunma hicranıma
Figanın nişanım gibi duruyor bak alnımda
Adın her yerde sabıkam olup bir tipi gibi çarpıyor suratıma
Ne kadar zalimmişsin baharımı çalıp giden ey yâr!
Kuru ayazı bağrıma doldurup kaçıp giden yâr! 
Hayallerimi nasıl da çaldın ceplerimden, 
Nasıl bir yankesicisin sen öyle
Nasıl da çaldın gittin kalbimi..
Ah, kızmazdım ama antikacıda değil bir hurdacıda elden çıkardın sevgimi 
Ve sonra bir sancı vukû buldu tam da sadrımın ortasında
Derin bir boşluğa oluk oluk damladı ayrılık pıhtıları
Şimdi her şeyini dolduran sen yoksun bu şehirde
Bedenin olsa ne yazar ki yüreğim terhis olmuş kalbinden. ..
Ama geçmiyor,  sönmüyor yaktığın bu gurbetteki ateşin
Kaderim olmuş varlığın,  her an yüzüme vuruyor eserin
Ne kadar seni unuttum desem de 
Kaderim unutturmuyor seni
Oysa böyle olmayacaktı bizim sevda düşümüzde
Gözlerimiz buluşunca derince dalardık o hayallere
Bir ömrü paylaşmışlığın mutluluğu olacaktı yaşlı vechimizde
Körpe kuzular gibi cıvıl cıvıl olurdu yüreğimiz biz gözgöze gelince
Biz gözgöze gelince her şey silinir, tek ikimiz kalırdık bu düşte
Ben Yûsuf olup gönlümü senin zindanına hapsedecektim 
Sen de sabırla saklayıp yıllarını, 
Sabırla nakşedecektin sevdamızı aşk kaneviçesine 
El ele çıkacaktık bu dünya mapushanesinden
Cennet'e el ele girme niyetiyle Besmele çekmiştik
Bilemezdim ki bir Fatihayla biteceğini. ..
Bir mevtaya Yasîn okur gibiydi bittikten sonra sarfettiğimiz sözler 
Defter kapanmıştı artık,ama sen o defteri boynuma kader ipliğiyle astın
Ellerimi de uzaklarda bir yerde zincire bağladın
Geri dönüşü olmayan son bir trene bindirir gibi bu yola girdirdin 
Ve sonra el sallayarak uğurladın beni
Sen yine aynı yerde kalmıştın
Ama giden bendim öz diyarımdan
Öz diyarımdan koparılmış gonca bir güldüm
Henüz toydu yüreğim yeni sahillere yelken açabilirdim
Ama yelkensiz bırakıp gönderdin beni 
Aşk dümenimi sonkez çevirdin
Ve yaktın gemilerimi
Önce gemilerimi sonra da beni.. 
Ah, bir kurtulsam şu prangalardan,  
Yine özgürce sevsem
Her şeyi, herkesi özgürce sevsem.. 
Suskunluğuma bir lisan bulup sonra da valizimi alıp çekip gitsem
O diyarlara işte, koparıldığım yere
Bekleyenlerimin olduğu yere 
Senden kalan eskileri verip bir eskiciye
Hatıralarımı külleyip rüzgara savurup hafiflemişcesine
Gitmek istiyorum. ..
Çöz artık ne olur ellerimi 
Bırak kanatlanıp gideyim
Sevesim var artık, özlemimi vuslata çevirme arzusu var 
Sil sabıkamı alnımın orta yerinden,
Çöz kaderimi senden 
Gidesim var artık 

Nurcan Yetişen

( Dönüşsüz Yol başlıklı yazı Derin Şair tarafından 30.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.