Seni bana vermezler diyorum Sevgilim
Seni benim rüzgâr gibi esiþime vermezler
Bismillah doðduðuma Bismillah yaþadýðýma
Ama seni bana vermezler Sevgilim
Aydýnlýðýndan yonttuðum þiirlerin
Böyle hýrçýn böyle siyah duruþuna aldanma
Þarkýsý söylenmeyen Semerkand maviliðinde
Bir savaþ ritmiyle yüzün yüzüme deðer
Seni bana vermezler
Beni de harbin þairi yaparlar Sevgilim
Kýlýç keskinliðinde kelimelerle

Daðdaki ceylanlarýn þehre inmesi gibi sevdim seni
Dudaklarýmda soluðunun izleri hiç soðumadý
Çölde rüzgârlarýn ve þarkýlarýn bembeyaz gölgesinde
Mukaddes yalnýzlýklara karýþtý çýðlýklarýmýz
Yeþil evlere güzel evlere geniþ evlere sýðamadýk
Daðlardan ceylanlar inip oturdu evimize
Biz soluðumuzu alýp birbirimizin dudaðýndan
Daðlara hep daðlara sýðýndýk

Yýldýzlardan kýrpýlma aynalarýn saðanaðý
Ve güvercin gözleri seccade üzerinde
Bir anne örümceðin ördüðü ýþýk aðý
Hep ellerinin izleri þehirlerin üstünde bulutlarýn üstünde
Seninle uysallaþtýrýrlar çölde her karanlýðý
Ama yine de seni bana vermezler Sevgilim
Beni ellerinin deðdiði hiçbir þehre almazlar

Zamandýr bahanesi mermerin üzerinde kan
Bir cam kesiði büyür avucumun ortasýnda
Duvaðý açýlmamýþ duasý edilmemiþ
Ne kadar söz varsa vaktinde dile getirilmemiþ
Ne varsa biriktirdiðin gözlerinin kýyýsýnda
Bismillah Bismillah Bismillah

Ne diyeceðimi bilseydim mutlaka söylerdim
Seni sýrf bu yüzden bana vermezler Sevgilim