ağzının çok kenarlı köşesinde
Kendinden emin çevirirdi boynunu
inatla gelebilecek bir düşeşe karşı...
Bir insanı ikiye bölemezdi. dolaşırdı varoşların kömür kokan sokaklarında....
Şarampole yuvarlanmadan köşeyi dönerdi
Sıfat tamlaması sözleri ...
Genzinde depremler sallanırken
paylaşırdı çatlak elleriyle kim bilir kaç soğuğu.
Rötarlı bir vapur seferi
bazen de metro geçerdi içinden,durakları değişken...
Açar kollarını bir meridyen boyu
yoksulluğuna yol olurdu bir balina soluğu.
Kim ne der diye düşünmeden
Soluk köhne bir okul dokunurdu hülyalı çöllerine. siyah bir tahta önünde işemek isterdi altına... Acı olan bir süre sonra, acımasa da yüreğinde...
Yetim silgi kokusunu alırdı demet demet çiçeklerden taç yaprakları ve polenleri kadar arsız
yaprakların tutunduğu dallar kadar kırgındı yaşama...
Gündüze niyet geceye kısmet fal tutardı bakladan çalkalanan parçalar dağılırdı boşlukta
Bir daha kim dönerdi ki ;
Bakar gibi yaptığı omuzundan geri... Uçsuz bucaksız bir havai fişeğin renkleriydi
rengarenk parladı ve geçti.
Eksi bir fahrenheit kadardı
değer kattığı uzaklar şimdi.
Devirip gitmişti bir sepet dolusu çiçeğini...
Cümle içinde kullanmaya kıyamazdı oysa sevdiğini.
Mahallenin kedisi köpeği herkes bilirdi
bir kafiye için iptal ederdi tüm seferlerini...
Ters istikamete bekleyen yolcu olsa da limanda
Öyle gururluydu ki;
Dönüp hesabını sormazdı
kısa yoldan yapılan ucuz teşbihlerin...
Hayali bir kahveye anlam yüklemekti mutluluk
kuşkuyla zedelenmişti bir kez aklın karanlığı
Aralanan mecazın karşılığı kör de olsa
nefesi kulağındaydı hala...
Ruhu ihanete emanet olmasa da...
Bir rüzgar ki;Yanıkların izinde hatırlandı
sonra dağılıp kayboldu...
Dumana aç bir yaşamın kırık hikayesinde alevlerin dna testi açıklandı.
Yalın ayak kaldı sevda.
Akşam trenleri dönerken evlerine
siren çığlıkları kulakları tırmaladı.
Davetkar rayların uzayıp giden boşluğunda...
Ferda Özsoy
Şiirime ses olan Sayın Mutlugil Hocama çok teşekkür ediyorum.Nefesinize yorumunuza sağlık efendim.Var olasınız..