Sadece omuzlarımda değil,
İliklerime kadar hissettim hayatın ağır yükünü.
Kendimi bildim bileli.
Ne gül kokladım,
Ne de gül beni.
Çünkü ömrüm bir baştan bir başa kederli ve çileli.

Ne göğün mavisi çaldı üzerime,
Ne denizin.
Ne de, deniz asîsi gözlü kızın hayalleri.
Hep gıpta ettim,
Hayranlık duydum,
Mutlu mes'ut gördükçe elleri.

Hep acının rüzgarına açıldı
Solgun renkli,
Hazan yüklü yelkenlerim.
Ne merhamet ettiler,
Ne de acıdılar,
Kahbe'ce sırtımdan vurup gidenlerim.

Tutunuyorum,
Doludizgin giden hayatın yelesine,
Menzilime ne kadar var bilmeden.
Tek arzum
Çocukluğumu yaşayabilmekti,
Ölüm çatıp gelmeden.

Seksek oyunumuz yarım kalmıştı.
Dalya başındaki çocuk da
Hâlâ beni bekler !
Bu kadar külfeti nasıl çeker,
Bunca dönen dolapları ya Rab !
Şu küçücük yürekler.

Sen ey güzel çocuk !
Sen sen ol sakın büyüme, çocuk kal.
Biz büyüdük de ne oldu.
Bizden önce acılarımız büyüdü.
Umutlarımızın her biri
Bir seher vakti alın'larından vuruldu.




Halis Kandemir




( Ağır Yük başlıklı yazı Halis Kandmr tarafından 1/20/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu