RASTLANTININ BÖYLESİ


Hayat denen yokuşta bu yolumu uzatsam
Zannetmeyin köprüde bir dayıya rastlarım.
Binbir meyve içine bu kolumu uzatsam
Eller armut yiyorken ben ayıya rastlarım.



Her an hayallerimle toplasam gerçekleri
Ellerimde durur mu mutluluk çiçekleri?
Gökyüzüne bozdursam aldığım tüm çekleri
Ömrümce sıfır denen o sayıya rastlarım.



Hangi şiirde saklı, benim kayıp denizim?
Yılların yamacında yanar durur genizim.
Bana beni sormayın kendimden habersizim
Semadan pamuk yağsa taş kayaya rastlarım.



Yüzlerce madde koysam neşe ile ahtıma
Sefer eder hüzünler koşa koşa bahtıma
Keder girer kurulur o an gönül tahtıma
Ne doğruyu bulurum ne iyiye rastlarım.



Gecelere yâr desem yakar kavurur güneş
Nicedir yüreğimde sönmek bilmeyen ateş
Acılarla yavuklu, bu bağrım hazana eş
Ölesiye susasam kör kuyuya rastlarım.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
KAYIP DÜŞLER/ 1998 EYLÜL

( Rastlantının Böylesi başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 1/18/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.