Gecemi sarıverdi sessizlik ardışığı

Ürpertir gurbetteki aşığı bu sükûnet

Pervaneye ölümdür mumun titrek ışığı

Sevdalıları yakar bakışlarda sühunet

 

Zoruma gider ölmek böylesine severken

Buzlanmış senelerin altından akar ömür.

Ne aşka geç kalındı, ne de vedaya erken

Çaresizlik içinde yolun sonu görünür

 

Vicdan azabı gibi içimi kavuran aşk

Sön ki; sabır taşımı çatlatma, ne olursun

Beni rüzgârlarıyla günaha savuran aşk

Yorgun kalbi hendekten atlatma, ne olursun

 

Yüreğime gömdüğüm aşktan can bulan canan

Sensiz güneş tutulur, sensiz yıldızlar kayar.

Coşari’dir gözdeki parıltıya aldanan

Sensin gönül ülkemde hüküm veren şehriyar

 

İbrahim COŞAR

( Zoruma Gider Ölmek başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 13.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.