Online Üye
Online Ziyaretçi
Adım sonbahar…
Zamanı ellerinde tutan dervişin
Soğuk nefesi.
Bütün mevsimlerin geçtiği son durak
Ve geçtikçe tutunduğum…
Zaman yaşamadan bilmez adını
Eskisi yok hükmünde hayallerin
Sokak sokak düşsen de peşine.
Nafile umut besleyişlerin
Nafile ilkbahara özenişlerin
Ertesi gelmez yarınların sızısı
Güz yaprakları gibi düşerken üzerine.
Kelimeler üzerimize döküldükçe
Sokaklarını es geçen yağmura küsüyorum
Oysa çamura bulanmış yağmurlarında
Yıkansaydı bütün efkârım.
Hayatın toprak kokan havasından
Saatin kaç olduğunu
Bir an unutmuş olsaydım
Üşüyen ellerimle ceplerimin köşesinde
Saklambaç oynardı parmaklarım.
Adım sonbahar…
Elleri yüzüne dokunan an
Ellerimin tenimle dansında
Bir Kasım anlatımı
Anlamıyorum bir türlü
Anlamadığım ne kadar yalan varsa
Kahrolduğum tek an.
Adım sonbahar
Kelimeleri tüketerek ezber ettiğin
Son yangın…
Âdem Efiloğlu