soğuk bir İstanbul sabahı
yedi tepe sanki birbirine küs
beton yığını olmuş her taraf
nefes almak imkansız
çocukluğumu geçirdiğim semt geliyor aklıma
her yer yemyeşil ve çok güzeldi
kendi gibi insanları da değişti sanki
bir başkaydı bizim mahallemiz
herkes tanırdı birbirini
komşuluk ilişkileri çok iyi
yardımlaşma had savhadaydı
peki ya şimdi
buruk başladım nedense  güne
eski günleri anınca hüzün çöktü üzerime
gözlerimde hayalin silinmiyor bir türlü
aklımın bir köşesin de sen
simsiyah bulutlar kopacak fırtınanın
 habercisi sanki
pencereme düşer yağmur damlaları
sen gelirsin aklıma
gözlerimden boşalır  sağanak halinde yaşlar
zamansız biten aşkımızın matemidir her damlası
üzülmeni istemem ağlamasın gözlerin
seni bana hatırlatır gördüğüm herşey
artık dinlediğim şarkılar acıtmıyor canımı
bir düş gördüm diyerek gülüyorum sadece
gri bir İstanbul sabahında
içimdeki korkuların tek sebebi sensin ...


Refik
22 . 12 . 2014
İstanbul



( İstemem Ağlamasın Gözlerin başlıklı yazı keskin2011 tarafından 22.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.