İmanla yoğrulmuş genim
Kaymam dedim, kaydı nefsim.
Hayat Hakk’ın bir okulu
Herkes eşit, O’nun kulu
Kendimi kimseden ulu
Saymam dedim, saydı nefsim.
Sevmedim gıybet ur’unu
Uzakta tuttum burunu
Hiç kimsenin kusurunu
Yaymam dedim, yaydı nefsim.
Dikkat ettim her hususa
Kâra geçsin dedim kasa
Ömür ne ki, zaman kısa
Kıymam dedim, kıydı nefsim.
Unuttum aşkın hasını
Kirlettim gönül tasını
Kör şeytanın libâsını
Giymem dedim, giydi nefsim.
Ecel gelir bugün, yarın
Olmasa da olur varın
Haram girse açtır karın
Doymam dedim, doydu nefsim.
Arsızlığa olmaz sebep
Bulana da gücendim hep;
İman gömlegidir edep
Soymam dedim, soydu nefsim.
İşim olmazdı hiç yasla
Yaşarken iman, ihlâsla
Kimsenin aklına asla
Uymam dedim, uydu nefsim.
Dil döndükçe hakkı derim
Haksızlığa buğzederim
Olmadı kalkıp giderim
Duymam dedim, duydu nefsim.
Yeller estirdi başımdan
Genç gösteriyor yaşımdan
Ben nefsimle savaşımdan
Tüymem dedim, tüydü nefsim.
17 ARALIK 2012
