Hatıranın Kokusu
Hüzün yağmurları sarmıştı sokakları,
Dolmuştu bugün yağmur.
Sokak lambasının altına hışımla iniyordu damlalar.
Ve ıslanan bir adam...
Elleri üşüyordu, saracak bir el yoktu.
Ayakları titriyordu, onsuz bir adım atamıyordu.
Hiçbir şey görmüyordu gözleri, göz bebeği yoktu zira.
O yoktu.
Yaralıyordu bedenini.
Dünya bu kadar çirkin miydi?
Yoksa her şey onda mı güzeldi?
Yağmurda saklıydı sevdalar.
Bu havanın böyle kalmasını,
her damlada onla ıslanmayı
Ne çok isterdi o adam.
Gözlerinle ısıtmanı isterdi, üşüyen yüreğini.
Yağmur damla damla yaşlandırıyordu maziyi.
Sakın durma yağmur!
Akan gözyaşlarına karışarak ıslat toprağı.
Islat!
Belki hatıraların kokusu ona da gider.
(
Hatıranın Kokusu başlıklı yazı
Ersin MEMİŞ tarafından
21.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
