Yýrtýk gökyüzü karaya çalmýþken istifledim acýlarýmý. Bir bir koydum cebime. Sýðmadý, sðmadý iþte. Ne cebime alýyor ne de aklým tüm olanlarý. Yüküm öylesine aðýr ki kurþun gibi hasret gibi yakýcý ve imkânsýzlýk kadar zoraki bir gülümse ile adýmlarken yolumu bir baþýna. Öksüz bir çocuðun nidalarýna karýþýyor sessizliðim dibe çökmüþken hüzün derinden derinden fýsýldarken adýmý. Adýmý her zikrediþinde uzatýp baþýmý arýyorum sesin sahibini. Yok ki aslý astarý yok ki eþkâli yok ki bir emsalim. Tekim iþte ezelden uzanan ebediyete dönmüþ yüzünü yoksunluk kýrýk ne varsa ve kýrýlgan. Umarsýzca ve kifayetsizce devinim hýzlý bir ivme ile tekerrür ederken tahayyül dahi edemediðim onca sanrý kuþatmýþken benliðimi. Ucundan kýyýsýndan bir avuç su alýyorum denizden med- cezirlerden uzak durmaya çalýþýp. Neden ki ya ne amaçla uzak duruyorum ölümden aslýnda uzak durmam gereken ölümden baþka kim varsa ismini telaffuz etmekten imtina etmediðim ve kývraklýðýnda döngünün baþýmý döndüren kýyamet dürtüleri istifli dað tepe kadar ulaþýlmaz en az benim kadar. Öyle ya, sýðýndýðým maðaramýn kuytu köþelerinde barýnan ne çok aný var ölü düþlerden arda kalan. Doðrusu, tanýyamýyorum artýk kendimi. Zira ilgili deðilim artýk hiç biri ile. Ne de olsa hepsi mezarýnda ve ebedi istirahatta. Oysa ben yaþýyorum, yaþamalýyým ve yaþatýrken ve yaþarken. Farklý belki de garip ama hesap vermem gereken tek yetkili merci zaten beklemede. Bu yüzden artýk hayýflanmayý da býraktým ya da mýzmýzlanmayý. Küs olduðum onca insan ve yâdsýnmýþ onca öksüz yaným asla hicap etmediðim ve kucakladýðým. Kucaklanmak bile istemezken hala açýk kollarým hem de ardýna kadar. Hak etmediðim ve ikilem yaþadýðým çokça kimlik eþliðinde kimliksiz ve mecalsiz dürtülerinin.

Daha dün bu gün iki demeye fýrsat kalmazken bakýp da görmeyen onca insan üstelik hiçbir hak sahibi olmadan görünenin aksi bir tablo olduðu iddiasýyla. O tabloda yerim yok ve olmayacak da. Ne bir fýrça darbesi ne bir göz yanýlmasý ne de yanlýþ bir algý. Olmam gerektiði gibiyim ve olabildiðim kadar belki de daha daha fazlasý. Zaten tek suçlu: daha tanýmlamasý altýndaki onca betimleme. Neye ne ölçüde yetebilmiþim de hala beklentileri var insanlarýn. Komik olan ise þahsýmýn þahsýma dair olan nice beklentisi. Belli ki bir öðretilmiþlik ve koþullanmýþ bir önyargý hala aþamadýðým ama tamamen kendimle ilintili. Ne de olsa tüm derdim yine kendimle. Daha iyi ve bayan mükemmel olmak adýna ve derken o zafiyet zinciri halkalarý kalýn ve çok sýký.

Ývmenin seyri yine deðiþti. Yine onca engel ve yine bariz sapmalar eksenimi kaydýrma telaþý güdenlerin eþliðinde. Seyri bile nahoþ tüm bu çarpýklýklarýn. Düzgün bir çizgi çizmek tüm amacým ama cetvel kullanmadan. Ola ki azýcýk eðri tutayým yörüngeyi inanýlmaz mevsim deðiþikliði hâsýl olmakta.

Güneþ bir anda kaybolup saðanak bastýrabilirken ben de bir sürü þeyi bastýrýyorum. Onca gayret haybeye gidiyor beri yandan. Ýfade güçlüðü çekiyorum zaman zaman hâlbuki her þey meydanda ve alabildiðine uçuyorum savurduðum balonlar çoktan gözden kaybolmuþken.

Her gün hatta her an yeni bir sancý ve yine suçlu ben. Neyin telaþý ise güttüðüm ve neyin telaþý bunca acýmasýzlýk ve görmezden gelinmem. Bu kadar aþikâr ve bu kadar müphem addedilmek.

Bombanýn pimini çoktan çekmiþtim oysa ve bir kez daha yenik düþmüþtüm.

Yoksa çektim de hala yaþadýðýmý mý sanýyorum…

Sanmak deðil eminim yaþadýðýmdan hem de doya doya duyumsayýp. Beni ben yapan duygularým deðil mi ve yine beni benden eden o kâfir duygular…

Ah, kalem sahi sensin deðil mi bana eþlik eden ve yine sensin zehrimi alan, öfkemi sindiren ve ruhumu özgür kýlan. Sahi biz özgürüz sadece sen ve ben. Ve bize eþlik edenler de ayrý güzellik.

Suçlu muyuz yoksa seninle ben bu iþ birliði artýk tasdiklenmiþken. Yolumuzu mu kaybettik yoksa kavuþtuk mu asli görevimize...

Bazen yadsýnmak bazen yanlýþ telaffuz edilmek deðil mi bizi birbirimize bu denli yakýn kýlan ve vakýf olmak hayatýn özüne her geçen an daha da özgür kýlan.

Ne fark eder ki dostum. Sonuçta yolumuz nice insanla kesiþti bu iþ birliði neticesi.

Söylesene biz kayýp mý olduk da bulduk birbirimizi yoksa terk mi eyledik dünyayý da cennetteyiz…

Fazlaca teferruat ve bir o kadar hayal kýrýklýðý biraz gizem ve sitem eþlik ederken. Biraz sakýncalý ve biraz sancýlý bir devinim aslýna kavuþma telaþý içerisinde. Yitip giden o kaygan zemin her daim sallantýda. Ne hüzün ne düzen tek gerçek hayatýn sunumu kabullenmekle mükellef olduðumuz ve muaf tutulmanýn imkânsýz seyri. Eþlik eden kim varsa ya da uzak kalýp seyreden belki de yakýn addettiklerim kozalarýnýn içerisinde bin bir düþünce nakþetmiþken zihinlerine.

Ya benim zihnim… Olabildiðince ve alabildiðine yüklü. Bir o kadar karýþýk ve yorucu en az ruhum kadar. Problem çözmek bir o kadar keyifli ve ne yazýk ki önceden çalýþmadýðým ne varsa bir bir sunulmakta önüme. Kolay olmasa da yadsýyamadýðým tüm o duygular karýþýk ve dolambaçlý yollarýn bir uzantýsý. Sevdiðim ve kolladýðým ve kaçamadýðým daha doðrusu kaçmak istemediðim. Yoksa istiyor muyum…