Hüzün deryasına daldım yine bu gece
kimsenin aklına gelmeyecek hayaller kurdum
Düşman bildiklerimi dost edindim kendime
Onlar bana baktı ben onlara baktım saatlerce
Bir elimde sigaram bir elimde kadehim
yuva kurdum bulutlar üstüne ikimiz için
Gökyüzünü adımladım bir uçtan bir uca
Yıldızlardan bahçe yaptım, şimşeklerle çevirdim etrafını
Umutla ektim içerisine, yeşersin boy versin diye
Gözyaşlarımla suladım kuruyup yok olmasın diye
Ay’ın gölgesini kapattım üstüne yanmasın diye
Kirpiklerimden salıncaklar kurdum eğlenesin diye
Sigaramdan her nefes aldığımda derin bir offff çektim
Hiç düşünmemiştim ayrılığın bu kadar acı olacağını
Kadehimi yudumlarken binlerce defa öldürdüm beynimi
Azrail’i gördüm, koştum peşinden, bağırdım duymadı
Geceye yalvardım, sardı beni karanlığıyla
Gözlerimden düşen yaşları kimseler görmesin diye
Dostlarım can dostlarım sigaram ve içkim
Yüreğim kanadığında demirlediğim limanım
Bugün seni gördüm o adamla
Eskileri yad etmek için gittiğim yerde
Seni seviyorum deyişin
Sana yazdığım aşk şiirini okurken
Heyecandan titreyişin gelmişti aklıma
El ele tutuşup yürümeyi özlemiştim
Hatırlıyor musun bana bir soru sormuştun
Dostun var mı diye bende yok demiştim
Senden sonra iki dost buldum kendime
Canım yandığında beni bırakmayan
Fırtınaya tutulduğumda sığındığım
Teselliyi onlarda bulduğum iki dost
Sevenler acı çeker derler
Şimdi daha iyi anlıyorum onları
Az bile söylemişler bence
Sevenler her gün ölür
Ben her gün ölüyorum
Hayal bile kuramıyorum sensiz
Her şeyden vazgeçtim yaşamaktan sevmekten
Hatta kendimden bile vazgeçtim
Bugün bir kez daha öldüm seni görünce
Bir kez daha nefret ettim kendimden
Hep o gülüşün kalmıştı aklımda
Uzaklaştım koşar adımlarla oradan
Kaçtım, senden, kendimden belki de maziden
Ağlamaktan korktum
seni kaybettim. Şimdi iki dost kazandım
Dostlarım can dostlarım sigaram ve içkim
Yüreğim kanadığında demirlediğim limanım
Ölümden korkmuyorum
ben her gün ölüyorum ey sevgili...
9 Ağustos 2013 tarihinde yayınlandı
ŞİİR:DOSTLUKCAN (Tuncay)
sunum ve seslendirme:
Polat Tek