Ey can...

Ne münevver

Bir nefessin

Gece gündüz ihsan

İçin ceht edersin

Ruhunda ve kalbinde

Hissettiğin

Haşyetin bendisin

Ne suhuletli bir

Edeb rengisin,

Şevki bahar

Gibi bereketlisin

Ümitlerinin içinde

Tebessümle

Her an refiksin,

Nefsiyle konuşana

Sükût edersin

Nerede bir mahzun

Ve masum görsen

Yıllara hasret  

Bir sevinç

Gibi hüzünlüsün

İnsan seninle

Abat oluyor,

Sürur içinde gıpta ile

Suallerin içinde

Kayboluyor, nedenli

Yaşamanın farkına varıyor

Ne derlere

Göre yaşayanlar için

Niyaz ediyor,

Hesapsız bir akıldan

Rabbine sığınıyor,

Ummanlaşan

Senin gönlünle

Tanışan müstefit oluyor...

 

Mustafa Cilasun

( İnsan Seninle Abat Oluyor başlıklı yazı Yazan Adam tarafından 12.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.