SEVMESİNİ BİLMİYORUZ

Hayatta yaşarken nedense birbirimize tanımaktan o kadar aciziz ki, birbirimize yaptığımız o kadar acımasızlık var ki saymaya kalksam roman olur. Her şeyin farkına neden ise geç varıyoruz, sevdiğimiz dostumuz elimizden gittikten sonra değerini anlıyoruz.

Severken yürekten sevemiyoruz aşk ile sevginin farkını, sevgisizliğin vefasızlığın sesinden anlamından ayırmaktan aciziz. Neden acaba vefasızlık sevgisizlik daha ağır basıyor? Kalp kırmak, değer vermemek bu kadar kolay geliyor bize? Anlamak mümkün değil!

Neden her şeyi mevsiminde yapmak yerine mevsimi gelmeden yapmaya çalışıyoruz. Sevgi aşk bir ömür boyu gönülde beraberce taşımak var iken, bir diğeri kızgın iken bir diğerimiz neden az anlayışla, ortamı germek yerine az anlayışlı olarak davranmıyor, yakıp yıkılıyor o güzelim aşk dolu evlilikler yuvalar, ortada kalan annesiz veya babadan mahrum masum çocuklar ortada kalıyor.

Neden hırsımız nefsimiz egomuz hep baskın çıkıyor, insanlık bu kadar ucuz mu? Cep telefonuna veya arabamıza verdiğimiz değer kadarını neden ailemize dostlarımıza vermiyoruz? Arabayı kullanır iken kaza yapmamak için, verdiğimiz dikkati neden yuvamız dağılmasın, dostluklar arkadaşlıklar yok olmasın diye dikkat etmiyoruz ben anlamış değilim!

Neden acıların içinde yaşamak için gayret gösteriyoruz, dondurucu soğuk anlayıştan uzak kalp taşıyoruz?

Çok değil az anlayış bize yetecek, eşimiz dostumuz o an çok kızgın olabilir onu sakinleştirmek yerine bizde yangına, benzin döküyor alevi harlandırarak yakıp yıkıyoruz ve tek başına acıların içinde yaşamaya veyahut ta acılar içinde yaşamaya, ailemizi eşimizi dostumuzu mahkûm ediyoruz. Az sabır anlayış ile karşımızdakini dinlesek, daha sonra ortalık sakin iken eşimiz dostumuz ile sakin anlarda konuşsak, hataları telafi etmenin yoluna baksak inanın hiç bir şey kaybetmeden hep kazanan bizler olacağız.

Ne olur aşk ile sevgisizliği bir birinden ayıralım. Her şeye hasret kalmayalım veya karşımızdakini her şeye hasret bırakmadan yaşamaya çalışalım.

Acılarımız kinimizi haykırmayalım, sevgimin yumuşak dokunuşu ile kalplere dokunalım. Az gülümseyelim. Nefes soldurtmak yerine nefes olmayı nefes veren olmayı deneyelim. Gülü menekşeyi koparanları görünce sessizce kopan gülün başında oturup ağlamayalım, gülü koparanlara yaptıkları yanlışı anlatalım güzellik ile hatta gülün kokusundaki muhteşem kokusundaki zarafet ile.

Az farkına varalım yaşadığımız anın, yaptıklarımızın ne olur. Hüzünlerimizi nefretlerimiz sunmak yerine, yüreğimizde sakladığımız sevgi ve aşkın gül gibi kokan meltem sıcaklığını sunalım. 

Cahit Aluç

Malatyalı şair

 

 

( Sevmesini Bilmiyoruz başlıklı yazı cahitaluc tarafından 12.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.