SÖZÜN BİTTİGİ YER

Sözün bittiği yerdi, artık tükendi sözler,
Bir daha bir birine, bakmayacak mı yüzler?
Seni kim böyle sever, seni kim böyle özler,
Vuslata tövbeliyim, dünyandan çıkıp gittim.
Yalancı sevdalardan, yoruldum bıkıp gittim.

Ne goncada ne gülde, gözüm kalmadı benim.
Mektuplara yazacak, sözüm kalmadı benim.
El içine çıkacak yüzüm, kalmadı benim.
Şöyle eğdim başımı, boynumu büküp gittim 
Ardıma bakmadım hiç, yaşları döküp gittim 

Kapıları kitleyip ,eşiğinden kovdular
Karanlık caddelerde, sokaklarda dövdüler 
Yüzüme baka baka, öz anama sövdüler
Kaldırmadım başımı, dişimi sıkıp gittim
Şerefsiz sofrasından, kovmadan çıkıp gittim 

Bunca derdin içinde, yandım bittim eridim
Ruhumu kefenleyip, tabutlara bürüdüm
Gideceğim mekanı, baştan sona yürüdüm
Sahipsiz mezarlara, uzaktan bakıp gittim 
Yeşeren umudumu, ne varsa söküp gittim 

Bu canana can gitmiş, akmıyor benim kanım.
Dişimi sıksam bile gözümden düştü canım.
Bir tarafımı sarsam, ağrıyor öbür yanım. 
Titreyen kandillere, mil çekip yakıp gittim.
İsleri duvarlara, perçinle çakıp gittim. 

Altınmıyım taşmıyım, kimdir benim sarrafım 
Yalın bir güneş vurdu döküldü benim rafım 
Sancıyor hangi yana, dönsem dört bir tarafım 
Zamanı ecel ile, sonunda yakıp gittim
Bitirdiğim hayata, son bir kez bakıp gittim...
Harun Yıldırım 
( Sözün Bittigi Yer başlıklı yazı Harun Yıldırım tarafından 5.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.