Sönmüş Fener
Güzelçamlı'da yalnız bir gece
Ve başka şehirde
O güzel yürekli kadın
Nedense sustu bugün hiç konuşmuyor
Şimdi gece
Belki de çok üşüyor
Kalabalık şehirlerin gürültüsünden uzak
Ihlamurun ayartıcı kokusu
Bir de o kadını düşünmek var tabi
Ne güzel şey düşünmek
Ne güzel şey sevmek
Kavuşmak olmasa da
Bir son öpüştü dün gece
Sevdiğim demeye veda
Bir mavi ışıktı belki
Belki de yarınlarda yeşile dönecek bir ışık
Kim bilir
Allah bilir elbette
Düşlerde fenerim yine şafağa kadar
Dalgın düşüncelerle yaşayan
Bir Deniz feneri
Ve o kadın o limanda
Bu fener ki o limanı bile aydınlatır
O güzel canda
Gökte yıldızlarla konuşuyorum
Diyorum ki onlara
O kadını seviyorum
Ayla senli benli olduk
Sanki gülümsüyor halime
Karanlıklar ışıyor
Kasımın son günü bugün
Ama burası halen sıcak
Bir bardak şarap yetiyor ısınmama
Ya o
Üşüyor mu acaba
İnşallah üşümüyordur
Assalar beni
Seveceğim onu
Sus derse susarım
Ama asla vazgeçmem
Hiç değilse ben ölünce
Sönmüş bir feneri olur
30KASIM2014GÜZELÇAMLI
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Sönmüş Fener başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
12/1/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
