GEREKSİZ ADAMLAR

Yüze bakar övücü; arkanı dön sövücü,

Dört ayak yalar gücü; zayıfa zorba, öcü,

Deve kininden kini; garez dolu hörgücü;

Aslan postu kuşanmış;  vah! Bileksiz adamlar,

Bir millete çok timsah; ah! Gereksiz adamlar…

 

“Tamam” der  ayak  sürür,”yaşa”der  en birinci,

Değirmene küs, kaçak; sofrada baş yiyici,

Kandırdığı adamdır, yastıkta ki sevinci;

Gemiyi tufan basar; tek küreksiz adamlar;

Zıplar makamlar aşar; peh! Gereksiz adamlar…

 

Bir çıkar bulsa sormaz, kim, nasıl, nerden, neci?

Öyle inceyi seçmez, taşla yutar pirinci,

İçtiğince kıvancı, şiştiğince sevinci;

İki delikli tomruk;  ruhsuz, şevksiz adamlar…

Olgun başağa yumruk; vah! Gereksiz adamlar…

 

Sanat, şarkı, Türkü suç! gerçekçilik bahane,

Bilgiden zırnık almaz; fikir satar şahane,

Gönül  kaşarlı  yosma, tek adresi kar hane;

Karakteri hırs soymuş; tüh! Felek'siz adamlar,

Selama  haraç  koymuş;  yuh! Gereksiz adamlar…

 

Ne meyvesi ne gölgesi, bir gövde var bir sesi,

Hırsız kediye dönmüş,  dün ki cılız ensesi,

Kaç kefen yırtar sayın, verirken son nefesi;

Gözü, sözü,  özü,  boş; ne yüreksiz adamlar,

Nüfustan silin ne hoş; ne gereksiz adamlar…

Kadir KOCA

27.11.2014

 

 

( Gereksiz Adamlar başlıklı yazı Kadir Koca tarafından 28.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.