Online Üye
Online Ziyaretçi
Uğruna koca bir es
verdiğim o molalar
Hani doğduğum gün
annemim kucağında
Hani çoğaldığım gün aşk
sandığımda.
Hicap etmekten bitap
düşmüşken
Sonsuz kere sen aklıma
düşmüşken…
Kolaysa yâdsı, say söv
Hiç mi hiç inkâr etmem
Bürünmediğim hiçbir rol.
Ne kadın ne ana
Koca bir çocuk adeta
Ve devrilmişken onca
yol.
Biraz beyaz biraz kara
Gün ve gün büyüyen o
yara.
Reddi güç kabulü güç
Hep yanımda olmadı mı
İlahi Güç.
Nesiller boyu
süregelen,
Bazen yalın
Bazen kabulü zor o
ikilem.
Ölümsüz sandığım ömrün
Ta uzaklardan çağıran
yankısı
Olası mı doğmak yeniden
Hanidir korktuğum adına
ölüm denen…
Yine de bin beter
ölümden
Günü devirip geceye
ererken
Bir ben eremedim
nihayete
Kaçıncı vazgeçiş ömür
törpüsünden.