Sen bilmezsin
sevgili.. (Atarlı romantik!)
Yine aylardan sarı bir Kasım ve
yine bir sonbaharı daha tüketiyoruz hayatımızdan yudum yudum sevgili, görüyor
musun, daha düne kadar endamla salınan ağaçların yemyeşil süsleri dallardaki
yapraklar kuruyup sarardı soldu, döküldü birer birer toprağa. Güneş eskisi gibi
boy göstermiyor, hoş görünse bile ısıtmıyor, yakmıyor öyle iliklerimize kadar
içimizi.. Mevsimler geçiyor, yıllar geçiyor, insanlar, hayatlar, ömürler
geçiyor.. Sen bilmezsin, buralar bundan sonra artık kutuplardan farksız senin
yaşadığın şehre göre.. Ömrümüzde soğuk mu soğuk bir Kasım daha; yağmur, çamur,
rüzgar, fırtına, ister misin başka sayayım mı sana?
Güzel bir giriş yaptım yukarıda
değil mi, şimdi eğri oturup doğru konuşalım; sen de hakkımı teslim et.. Övünmek
gibi olmasın, edebiyatım okul hayatım boyunca hep iyi idiyse boşa değil; sen
bilmezsin, özellikle Osman hocamın kulakları çınlasın, sevgim de saygım da
bakidir kendisine her daim.. Kaliteli bir insandır, baba adamdır Osman hocam,
adam gibi adamdır, edebiyat dergilerini de ilk onun elinde görmüştüm yıllar
önce lisede.. Kitap sevgisini dergi okuma alışkanlığını yazma merakını
sayesinde edinmiştim hep.. Hiç beğenmezdi benim yazdıklarımı, şiirlerimi ama
olsun! Öpüyorum ellerinden hocam.. Failatün failatün mefailün! Yok böyle
değildi yahu!
Mevsimler ve mevsimler.. İşte
yine bir geçiş dönemindeyiz, sonbahar gidiyor kış geliyor koşarayak, ne
aceleleri varsa artık mevsimlerin de; bünye iflasta tabi, çalışmayı geçtim işe
gitmeye bile dermanım yok yani o derece, sen bilmezsin.. Eskiden mevsim
kışayazdığında, böyle zamanlarda, özellikle bu havalarda evlerimizde kestane
pişerdi ocaklarda, mısır patlardı, yanında tavşan kanı çay, bazen de mis kokulu
ıhlamur kaynardı küzinelerin üzerinde, daha iyisi şamda kayısıydı. Koka kolalar
pepsi kolalar ele geçirmemişti henüz bedenlerimizi, sıcak suya atıp içtiğimiz
boyalı oraletlerimiz vardı bizim.. Ne aklı kendinden menkul cep telefonları
esir almıştı bünyelerimizi şimdiki gibi, ne de bilgisayar ve tabletler ele geçirmişti
sohbetlerimizi.. Bütün ailenin bir arada olduğu, muhabbetin dibine vurulduğu,
kahkahaların sahici olduğu, yarenliğin arttığı eşsiz zamanlardı.. Tüplü siyah
beyaz televizyonlarımızın karşısına geçer, her akşam saat sekizde yurtta ve
dünyadaki "ajans"ları izlerdik hep birlikte, sonra da ne varsa artık
sırada devlet kanalında..
Renkli televizyonlar daha yeni
yeni çıkıyordu piyasaya, almak da öyle herkesin harcı değildi, siyah beyaz AEG
marka manuel kanal aramalı televizyon hem neyimize yetmezdi; sen bilmezsin,
siyah beyaz televizyonlar izlerken Beşiktaşlı oldum ben! Maçlarda bütün
formalar renksizdi çünkü! Televizyon kanalları bu kadar çok da değildi şimdiki
gibi, hani, bin tane olsa ne yazar, yine seyredilenler bir elin parmağı kadar..
Bazen hayret etmiyor da değilim, bu kadar çok kanal ne işe yarar, ne kazanır,
nasıl yapar.. Alemin derdi seni mi sıkıntıya soktu deme sevgili, mevzu derin,
madem ki açtılar kapanmasın, madem ki seyredeni var madem ki iş yapıyorlar daha
çok açılsın, ülkemin parası ülkemde kalsın derim, herkes nemalansın derim,
işsiz kimse kalmasın derim, işsizlik çok fena çok kötü bir şey derim.
İşsizlik demişken, gerçekten çok
kötü bir şey işsiz kalmak sevgili, sen bilmezsin.. Her aybaşı geldiğinde tıkır
tıkır aldığın maaşın artık yoktur. Elini cebine attığında en fazla bozukluklara
denk gelirsin. Hastanelere gittiğinde aaa işten çıkarmışlar bunu yazııık
bakışlarının üzerinde olduğunu düşünürsün hep.. Şimdi eski işyerimde arkamdan
neler konuşuyorlardır acaba diye içini kemirir şeytan.. Sigara içiyorsan mecbur
azaltırsın, içkiyi zaten bırakırsın, arkadaşlarınla takıldığın mekanlara gitmek
istemezsin, paralar suyunu çektikçe ve yeni bir iş bulana kadar İMF'den beter
kemer sıkma politikası uygularsın kendine. Hazıra dağlar dayanmamış neticede..
Akşamları koltuğa uzanıp elinde okuduğun kitapla tv karşısındaki kestirmelerin
keyfi de bitmiştir artık.. Kafanda binbir düşünce uykusuz gecelere gebe..
Gazetelerin iş ilanları sayfalarını ezbere bilirsin.. İnternetteki favori
sitelerin bile değişmiştir. Yenibiriş bana nokta kom, iş arıyorum nokta net,
hani bana iş nokta org.. Ner'den biliyorsun bu kadar deme bana, tecrübeyle
sabittir!
Şansın varsa eğer hemen yeni bir
iş bulursun, hatta belki de bir öncekinden daha iyi daha prestijli bir iş;
maaşı da imkanları da daha iyidir belki, hemen çalışmaya başlarsın, bu aylak
modundan da en fazla bir ayda çıkarsın.. Üstelik öyle bir motivasyonla
çalışırsın ki kendin bile şaşarsın bu azmine.. Yeni bir çevre, yeni insanlar,
yeni bir iş, belki yeni bir aşk.. Küllerinden doğarsın yepyeni bir sen
olarak.. Ya şansın yaver gitmezse? Ya
gitmezse sevgili? İnsanı sevgilisi bile terkeder gider bir süre sonra, işsiz
güçsüz adamla ne işim var der bir günün sabahında ya da öğleden sonrasında,
daha da olmadı akşamüstüsünde.. Sen bilmezsin, gölgesiyle kalır işsiz
kardeşimiz bir başına dört duvar arasında.. Al sana psikoloji.. Budur yani..
Şans diyordum ya, şans
oyunlarında benim hiç şansım yoktur sevgili, inan yoktur, abartmıyorum bak.
Herkesin sayısalda süper lotoda 4-5 tutturduğu haftalarda benim kuponlarım hep
karavanadır.. Daha bugüne kadar 3'ten yukarı çıkamadım bu lanet olasıca şans
oyunlarında. İddia yaparım ligin liderinin küme düşen takıma yenileceği tutar.
Banko dediğin takımlar iki seksen yatırır ters köşeye.. Güvendiğin takımlar
kendi sahalarında dört yer beş yer, ligin asansörleri liderlere diz çöktürür,
bir de buna da futbolun adaleti derler, top yuvarlak derler, maç doksan dakika
derler.. Derler sevgili derler.. Öyle işte.. Sen bilmezsin ama bak piyango
biletlerinde de en babası son iki rakam tutturmuşluğum vardır.. O da
yılbaşlarında ha.. Çeyrek bilete! Hepsi bu.. Bankaların da çok çekilişine
katılmışımdır evveliyatımda lakin ancak ve ancak hep birikmiş faturaları
kazanmışımdır.. Arabalar evler tatiller laptoplar telefonlar sazlar cazlar
hepsi tırı vırı yani.. Bizimkisi bir şanssız bedevi ve çölde kutup ayısının
seyrine doyumsuz aşk hikayesi anlayacağın..
Bu hayatın reklamları güzel de,
kendisi pek bi yalan be sevgili.. Valla bak! Bir bak bakalım televizyonlara gazetelere..
Milyon dolarlar kazanan futbolcular mı istersin, paraya para demeyen dizi
oyuncuları mı, villalar, yatlar katlar, son model arabalar, lüks yaşantılar,
yetmişlik işadamlarının parayla satın aldıkları yapmacık sevgilileri mi, onlara
alınan servet değerindeki pırlantalar, hediyeler mi, falan da filan da.. Dünya
dışından varlıklar hani var ya rengarenk ışıklı UFO'larıyla gelseler, sadece
TV'lere, gazete ve dergilere baksalar ne zengin bir gezegen yahu burası, kimse
paraya para demiyor oo yeeeaaa diyecekler.. Ne bilsin garipler! Ne bilsinler
bunların hepsi dağın görünen yüzünde, yani küçücük bir kısmın yaşam tarzı,
hayatı, zevkleri vesaire.. Yanlış anlaşılmasın tabi burada kimsenin parasında
pulunda gözümüz yok haşa! Geri kalan kısım olarak da böyle işte ekranlarda
gazetelerde ağzı açık takip ediyoruz bu reklamları.. Bize de böyle güler mi
yüzümüze bir gün talih diye.. Nerde! Bize anca kör Salih gülüyor sevgili.. Sen
bilmezsin!
UFO'lardan söz açmışken,
uzaylılardan bahsetmişken, anlatmadan geçemeyeceğim bak bunu, rüyalarıma bile
giriyor keratalar.. Oysa ben sadece seni görmek isterim rüyalarımda.. Sadece
seninle hasbıhal etmek isterim, sadece seninle birlikte olmak isterim.. Sadece
seninle sevgili.. Neyse işte, ne diyordum, uzaylılar var ya bu uzaylılar, her
defasında bombalayacak ülke, şehir, hatta mahalle kalmamış gibi elin
Amerikalarını bırakıp gel güzelim Bafra'ya! Olm manyak mısınız siz, sıyrık
mısınız? Size sinyal gönderip gel kuçu kuçu yapan hep bu yunaytıd siteyts
elemanları! Ama yok! Kafamıza kafamıza indiriyorlar silahlarını tanımlanamayan
araçlarından.. Modern zamanların son kahramanı ben! Bired Pit, Arnıld
Şıvarzeneger halt etmiş yanımda! O derece.. Karizma bende! Bozma şimdi rüyamda
da göbekli olacak değilim ya! Bir o yana koşuşturuyorum bir bu yana.. Sığınak
yok! Her yer birer birer parçalanıyor Holivut filmlerinden arak sahneler gibi..
Tepemizde sinek gibi vızır vızır dolanıyorlar.. Tabi bir anda uzaylı
saldırısına uğrayınca insan biraz sudan çıkmış balığa dönüyor.. Ya dostsalar da
bi yanlış anlaşılma varsa diye geçiriyorsun aklından ama yok yahu anlıyorsun ki
"hey dünyalı dostuz valla da billa bak ekmek musaf çarpsın" durumları
hikaye hep.. Sen bilmezsin, teke tek yakalasam bir taş da ben alıp kafalarının
pekmezini akıtacam Allahıma UFO MUFO demeyeceğim! Sonra mı ne oldu? Aşkımız
gibi kolay kolay sona ermeyecek bir savaşın içindeyim sevgili.. Ne onlar
kazanabildi ne de biz insanlar.. Mücadelemiz devam ediyor..
Yukarıda balık dedim ya, bak
aklıma geldi.. Yok yok Karadeniz uşağıyız diye hamsiden palamuttan sazandan
lüferden bahsetmeyceğim sana.. O tamamen ayrı bir mevzu! Süs balıklarım var
benim güzel bir akvaryumun içinde, hepsi birbirinden güzel, demiş miydim sana..
Bazen oturuyorum karşılarına, tek tek sohbet ediyorum hal hatır soruyorum sanki
anlayacaklarmış gibi beni.. Durup boş gözlerle beni seyrediyorlar, ne diyor lan
bu lavuk diyorlardır kesin bak.. Türkçe bilmediklerine yoruyorum bu durumu! Ne
o yoksa sen de yalnızlığıma mı yoruyorsun bütün bunları sevgili? Yorma!
Balıklarım diyordum; Renk renk japon balıkları, melek balıkları, bir adet
kasabanın şerifi köpekbalığı, vatoz, çöpçü balıkları.. Var.. Dı.. Evet
vardılar.. Neler oldu sorma sevgili! Sen bilmezsin.. Ben de bilmiyorum! Amma
velakin 2 tane melek balığının biri yok! Çöpçü balıklarının ikisi de yok!
Zannımca bir tez daha sayemde kanıtlanmış oldu böylece.. Demek ki gerçekten
büyük balıklar küçük balıkları yiyormuş! İyi ama bu balıkları kim yedi? Hiç mi
geride bir parçası kalmaz peki? Al sana 10 puanlık bir uzman sorusu!
10 puanla devam edelim, elimde
tam 10 puanlık 10 numara bir kitap var sevgili, al, oku, tavsiye ederim sana
da.. Ben çok sevdim şahsen! Hatta o kadar ki hemen bitmesin diye gıdım gıdım
okuyorum.. Sen şimdi gıdım gıdım da ne dersin bana. Sen bilmezsin sevgili; Anadolu
çocuğuyuz biz! Ağır ağır, yavaş yavaş, aheste aheste, tadını çıkara çıkara
demek istedim.. Nedense bir kitabı çok sevmişsem hep öyle yaparım.. Pek hoşuma
gitmemişse de otomatiğe takarım bir an önce bitirebilmek için.. Huyum kurusun!
Kitapçılarda yeni çıkan kitapları incelerken bazen çaktırmadan kitapların
kokularını içime çekerim. Ne salak şey bakışlarına maruz kaldığım da olmuştur
tamam itiraf ediyorum.. Ama benimki başka türlü bir kitap sevgisi ne yapayım.
Kitap fetişisti mi? Yok canım daha neler! Ha, ne diyordum, okuduğum kitaptan
bahsediyordum. Yok, konusunu anlatmam, cıx, olmaz.. Seveceğine inanıyorum, beni
nasıl sevmişsen bu kitabı da öyle seversin, sevme ihtimalin yüksek yani,
sevebilirsin, öyle düşünüyorum, ihtimal dahilinde, aman be al oku sev işte,
adamı ayar etme sevgili! Emrah Serbes'in Deliduman'ı.. Emrah Serbes mi kim?
Ohoooooo..
O değil de dışarda bir deli
yağmur yağıyor ki sorma sevgili.. Ben de böyle bir yağmurda aşık olmuştum sana,
sen bilmezsin.. Sırılsıklam! Öyle sevmişim ki seni içime işlemişsin! Dedim ya,
sen bilmezsin.. Bilme de zaten!