1
Durunca
Evren durdu sandım benimle
Adım adım ötede topu topu yalnızlık
Her türlü ihtimalden geçen anlamsızlık
Şaşkın göllerin esaretinde
Benimkisi
Olmak yâda olmamak meselesi
Geriye döndüm
İçinde kızılca kıyamet bir çift göze
Sonu hüsran meselelerde cebelleştim
Dilinden çıkmayıp sımsıcak cümlelerde
Kalbimin bilmecelerinde sır tuttum
İnatla
Düşününce
Haklısın demek istemeyi ne çok isterdim
Ne çok isterdim gülüşlerinde
Tebessüm etmeyi
Köklerinden kesildikçe budandım
Yeniden yeşerdim sevginde
Anladıysan
Dokunmadan tozlanan saçlarım
Silikleşir ebediyetle
Kurak iklimler çağırır duygular
Dilinde ebcet ağrıları
Çatlar bir yerlerde yürek
Oda dayanmaz
Eğer ki gülüyorsan dünyaya
Her şeye rağmen
Sevgiyle beslemeliyiz akıl gözünü
Hayat hataları silip giderken
Tanımak ister yüreğim
Aşkla yanmayı
Bir bilsen
Baştan başa kokuna bulanmış bedenim
Dokunuşunla bahar çiçekleri açmakta
Karmaşık yaşam çizgilerinde
Kımıl kımıl aşk pompalar gözlerin
Yağmur esrik düşerken toprağa
Kokun sinen gecelerden
Aşkla uyanmakta…
Hatırla
Aşk gözlerde başlar…
Âdem Efiloğlu