Yüreğini sarmışsa aşkın amansız pusu
Çekmek varsa kaderde, "çekme!" desen ne çıkar...
Bir vefasız ardından gözlerinden acı su
Dökmek varsa kaderde, "dökme!" desen ne çıkar.
Bahtın payı boraysa mevsimlerin kışından
Yorgun düşer ayaklar yolların yokuşundan
Vuslat serâb olunca, hayallerin peşinden
Bakmak varsa kaderde, "bakma!" desen ne çıkar.
Maşuktan bir iz vardır aşığın her yönünde
Kahır çiçeği açar bitmeyen sürgününde
Leylâ'ya nisbet yapan bir zâlimin önünde
Çökmek varsa kaderde, "çökme!" desen ne çıkar.
Sevda; çözülmeyen giz! Hicrân; şakakta silah
Sevda binlerce "tövbe", tekrara gebe günah.
Yârsız doğan güneşi öfke ile her sabah
Yakmak varsa kaderde, "yakma!" desen ne çıkar.
Bakıp bîtap haline sayısız sebep sayıp
Deseler ki "aldırma! Kendine gel, çok ayıp"
Zindan olmuşsa bu han, nefes almaktan cayıp
Çıkmak varsa kaderde, "çıkma! " desen ne çıkar.
