Burnumu titreten bir zamanın tam ortasında Sımsıkı tutunsam da çalıntı bir şarkıya
yitirmez melodisini içimden geçen rüzgar.
Okyanuslar oturur içimde hasret kokulu alabora olsam da kimi zaman solgun mevsimlerde isyanın umudu,ölümün kapı komşusu olur sevdam...
Hüzne kesilse de yıldızlar gözlerimde ölüm sızmaz dallarla uzanırım gökyüzüne.. Kahpe bir sonbahar pusu kursa da pencereme
Sıvası dökülmüş hüzünler tutsam da bir-üç nöbetlerinde sonsuzluğu kazar gölgem duvar dibine sevgi ile... yıkılmaz bahçemi sarmalar mis kokulu hanımeli. Ensemde dolaşıp yüreğimi tırmalasa da kurşunlar.
aramam yeni cevaplar soluk almak için....
Varsın, sorumlusu olsun, bırakılan başlangıçlar
Varsın öykünsün karanlıklar boylu poslu içtenliğime
Varsın ,yakışmasın bensizlik bana,yakışsa da sana
Varsın ben doruklara sevdalı güneşin kızı kalayım
Ayaklarım yerden kesildiğinde haykırsın kalbimin sirenleri
Salıncağımda sallanan gökyüzünün boynunu bükeyim.
Varsın sallantılı aşkların şakırdamasına inat yerkürenin kulağını çekeyim...
Ferda Özsoy
