Yorgun iklimlerin ırak mültecisidir artık zaman.
Durduramazsın hani, geçer gider yörenden...
Anılar dehlizine son kez bakmak bile 
Geri getirmez gülen gözleri.

Sahi, gülen gözler kan revan edilir mi?

Edilir!

Dört mevsimin bir anda gelmesi gibiyse aşkın diğer yüzü,
Öyleyse kıştır hep elimizde kalan!
Kışın karlı soğuğundan mütevellit, 
Yorgun düşer yüreğin diğer yarısı.
Diğer yarısı yaralıdır çünkü.!
Ağlarsın, dövünürsün,unutursun hatırlatılır,
Sil baştan dersin,sildirilmez...

Kıyılan,giden hayatın herbir anı diker gözlerini üzerine.
Yalnız değilsen bile,ortada kalmışlığın gerçeğiyle yüzleşirsin!
Gidecek yerin vardır elbet, ama vazgeçemediğin minik eller keser yolunu.
O minik ellerin yüzü suyu hürmetine kan kusarsın,
Kızılcık şerbeti içecek yerin de kalmaz...

Bir zamanlar, içinde canlar yaşattmaya çalıştığın,aşlar kaynattığın,
Deterjan kokusunu her bir köşesinden zevkle fışkırttığın o yuva mezar olur sana!
Ve sen,o minik eller uğruna, nefes alırsın o mezarda!
( İsyan başlıklı yazı Elma Şekeri tarafından 30.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.