SOBANIN ÜSTÜNDE KESTANELER


Bir başka oluyor buraların kışları                                                                  
hayallerime sarılır yatarım öylece.
yastığımda babamın kokusu             
damağımda annemin tadı                  
                         ah...! ne çok severim kardan ayları. 


Kuşlar uçuşuyor dört bir tarafta
güz ile başlamaz mıydı tüm göçler?
hava ne kadar soğuk
,                         
kuşların sesi boğuk                                
                         anladım üşümüşler....                         


Menekşemi suladım biraz önce
cama boynunu dayamış                 
beni içeri al diyordu  .                       
soğuktan buz tutmuş elleri            
dışarıdan bir ses duyuldu                  
menekşem gülümsedi                          
başını sokağa uzattı                          
bir parça kar tanesi                            
            kirpiğine tutundu....


Gün ellerini salladı geceye
gece sallandı                           
hava ayazdı .   .                        
şair gününü yazdı                     
                      bu güne ne yazsa azdı.


Soğuktan soluğu kesilmişti abimin
soba sıcaktı.                                                 
annem bir odun daha attı
                                  
evin biricik oğlu                                           
                        ısınacaktı...


Saçlarını tarıyordu kızkardeşim
bir yandan da tacını arıyordu..
babam bacaklarını uzattı             
annem babama çayını                      
umutla bekliyordum yarını...............
karlar döküyordu bulutlar..................
                      hepsi yarın yere tutunacaktı...



Cama dayadım ellerimi                           
cam buğulandı, dışarda yağan kardı
sobamız ne sıcaktı                                    
yarınlar hep güzel olacaktı .                  
            annem sobaya bir odun daha attı..


Sobanın üstünde kestaneler
çatlamış ikiye ayrılmış her şey
ah...! ne de güzel geçer kış günleri
bir de hayalimde sen varsan eğer.


Haydi durma sende çiz kestaneleri
sırayla koy sobanın üstüne
sobanın üstünde yer var
daya ellerini cama
dışarıda yağan kar


Sobanın üstünde kestaneler
sabaha az var
dışarıda lapa lapa kar
çatlamış ikiye ayrılmış hepsi
elimde bir bardak çay
sessizce buluşur hayaller
sobanın üstünde kestaneler
sol yanım sıcacık
ah ne çok severim kardan ayları
soba kadar ısıtırmış hayaller
yağan karlara bak sen de
gördün mü tane taneler


Hava ne kadar soğuk,,
kuşların sesi boğuk
anladım üşümüşler....


Sobanın üstünde kestaneler....
soba kadar ısıtırmış hayaller.



ELİF KESKİN KARABULUT..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ....


( Sobanın Üstünde Kestaneler başlıklı yazı Şiirle.ŞAİRİ tarafından 30.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.