Çocuk "Mektup var mektup!" diye baðýrarak evin önüne geldi ve kapýyý çaldý. 'Abla mektup var size, aç kapýyý çabuk!' diye seslenerek kapýyý hýzlý hýzlý ve sert bir þekilde kaç defa çaldý. "Tamam geliyorum!" diye cýlýz bir ses duydu ama mektup gelmiþti ve zarfýn üzerinde de acil yazýyordu.

            "Zarfýn üzerinde Küçüðüm'e diyor ama adres burasý yazýyor. Adres doðru ama Küçüðüm kim bilmiyorum." diye seslendi çocuk kapýnýn ardýndaki gizemli sese. "Küçüðüm kim cümle alem bilmiyor, bilmesine de gerek yok! Belki hayali, belki sahi...Kimseyi alakadar etmez! " diye yanýtladý çocuðu, dünyanýn en güzel sesine sahip kadýn. Çocuk biraz da heyecan olmalýydý diye düþünüyordu ve alacaðý harçlýkla bir külah dondurmanýn da hakkýný vermek istiyordu. Kapý açýldý nazenin bir el tarafýndan ve uzanýp alýndý  mektup  çocuðun elinden,  harçlýðý verildi en güzelinden. Kapýyý açan nazenin elin dýþ kýsmýnda bir papatya dövmesi vardý. Kalp þeklinde bir papatyaydý bu ve papatyanýn içinde K ve E harfleri vardý. Bir aþkýn imzasýydý bu belli. Ayný iþaret zarfýn üzerinde de vardý çocuk anladý ama aklý harçlýkta olduðu için sormadý. Çocuða yüklüce bir harçlýk verildi.

            - Bunu hak ettin Küçük, dedi nazenin kadýn. Çocuðu uðurladý, kapýyý kapattý ve zarfý çabucak yýrttý. Ve mektubu göðse þöyle sýmsýký bastýrdý. Kokladý doya doya. Her satýr yüreðe iþliyordu adeta! Gözler nemlendi doðal olarak! Tane tane okumaya baþladý sevgili, mektubu.

.........................

            Mektubun ilk cümlesi þuydu "Caným E, lütfen bu mektubu Ferhat GÖÇER'ÝN  Sarýl Bana'sý  eþliðinde oku" diye yazýyordu.

            "Sevgiliye mektup var.

            Acele yazýyor zarfýn içinde.

            Ýþlemeli kaðýtta adý var sevgilinin.

            Bak hele! " Kýz, mektubun giriþinde bu notu ve  paylaþýmý görünce K ile aralarýndaki takýlmalarý hatýrladý. Ne kadar içten ve güzeldi diye düþündü. Hemen internetten mevzu bahis olan þarkýcýyý ve þarkýsýný buldu. Sesini açtý bilgisayarýn ve þarký eþliðinde büyük bir heyecanla mektubu okumaya baþladý.

            Sevgiliye,

            Sana bu satýrlarý köhnemiþ bir þehrin yerle bir olmuþ kalbiyle deðil gökle bir olmuþ þekliyle yazýyorum.Beni cehennemden çekip aldýn.Teþekkür ederim sana. Bu cehennem fiziki bir cehennem deðildi. Ruhi ve ýstýraplýydý. Nerden nereye geldiðimi biliyorum. Mektubun baþýnda yazdýðým þarkýyý 'gözleri ve kalbi sen' bir þekilde dinliyorum. Seni daha iyi anlayabilmek ve hissedebilmek için bunu yapmam gerek.Ve hayaline sarýlýyorum ama sýmsýký olmuyor toz bulutu gibi yok olup gidiyor.

            Daha elini tutamadým. Yüzüne bakamadým. Sesini can kulaðýyla duyamadým. Öyle bir sarýl ki geldiðinde akan sular dursun, yýldýzlar düþsün, insanlar donsun. Olabilecek en uç þeyler neyse olsun. Tek sarýl bana, doyasýya... Ýç beni kanasýya...Susamýþ dudaðýma deð! Kalbimi öp!

            Ýçime ne kadar da iþledi bu þarký gece gece... Dilimde üç hece adýn, herkese bilmece... Bir ela göze bakan anlar seni,  bir kaynak suyu içen bilir seni! Ve hikayelerimden tanýr herkes seni! Þiirlerimden...Ki seni tam anlatacak þiirimi yazamadým. Yazamayacaðým da! Çünkü sana ne söylersem hep bir eksik olacaktýr. Eksik yazmak ve yaþamak istemiyorum seni. Tam yaþamak istiyorum. Durmadan sarýl bana acele et! Üþüyorum sen beni býraktýðýnda. Kan çekilir ya damardan, can çekilir ya bedenden,  sen beni býrakýnca öyle oluyorum birden. Çok sensiz kalmýþým çok! Tarifi yok be papatyam! Can çýkar ya tenden öyle...

            Sarýl þimdi bana hissedeyim seni; etini kemiðini ... Nefesini, sesini, saçýnýn her telini, güzelim elini, kaþýný gözünü, aðzýný dilini, boyunu posunu, huyunu suyunu... Çok sarýl bana az kalsýn herkes, her þey... Çoðumsun sen benim, dað gibi sevmiþliðim, gök gibi yüceltmiþliðim yer gibi kutsamýþlýðým. Býrakma beni el içinde bir baþýma, koyma beni öyle öksüz bu aþkta, aðlatma bu yaþta! Yok böyle bir çile!

            Sarýl bana aþkým sýmsýký... Kalbimiz zaten sýký fýký... Býrakma beni bana, mantýklý düþünemiyorum.Aklým hep sende bu yüzden saðlýklý fikredemiyorum.Seni sevmekle o kadar meþgulüm ki diðer bütün iþlerim ikinci iþ gibi geliyor bana. Sen sarýl bana birtanem! Býrakma hiçbir Allah'ýn kuluna. Aþkým olduðundan beri aþtým kendimi. Ben bile beni tanýyamýyorum. Ne kadar da güzel düþünüyorum ne kadar da özel olduðumu hayal ediyorum. Ne kadar da hazine sahibi olduðumu düþünüyorum. Güzel düþünmemin nedeni sensin Küçüðüm. Kendimi özel hissetmeme sebep de sensin. Ve hazinem de sensin. Altýn gümüþ kaç ayar kalýr ki yanýnda? Kaç para eder senin karþýnda!

            Sarýl bana kýr kemiðimi, o denli sarýl bana diyorum. Anlasana sensiz geçen günleri tahribatýný...Ben benlikten çýktým sen de senlikten çýk. Biz'de buluþalým. Sarýl bana, katýl... Atýl bana, sarýl!

            Sarýl-sana bana!

...........

Kapý çaldý tekrar, mektup sol yanýnda konuldu göðsün hemen.

Mektubu getiren çocuktu kapýyý çalan.

-Hayýrdýr noldu çocuk?

-Abla K ve E ne demektir onu merak ettim di! Hem senin elinde gördümdüydü, hem de zarfýn üzerinde vardýydý.

-Git iþine çocuk! dedi kadýn gülerek! 'Git iþine Allah aþkýna çocuk!' dedi tekrar, kapýyý kapatarak...