Havada insanýn tenini okþan ýlýk tatlý bir rüzgar…  Eserek okþuyordu göl kenarýndaki kýrmýzý evin minik pembe panjurlarýný az öte de yüzünü güneþe dönmüþ beyaz papatyalar neþeyle bir birleriyle  paylaþýyordu ýlýk esen rüzgarý.Masmavi göletin yanýn da sevimli bir gelincik gibiydi bu küçük ev, yürümekten tahtalarý aþýnmýþ minik bir patikayý andýrýyordu gölete uzanan merdivenleri, gölet tüm dinginliðiyle yýlan gibi kývrýlýyordu kýrmýzý gelinciði andýran evin sol tarafýndan, bu tabloyu tamamlayan iki söðüt aðacý serinlik hediye ediyordu yorgun bedenlere, kendi yorgunluðuna aldýrmadan, veranda da boþ bir salýncak selamlýyordu çok uzaklardan gelen ýlýk tatlý rüzgarý, çýkarttýðý kulak týrmalayýcý gýcýrtýlarýyla, evin önünde gölete yýllarca korkuluk olarak görev yapmýþ tahtalar bir bir býrakýyordu tutunduðu dostlarýnýn kollarýný, yaðmurlardan ve rüzgarlardan aþýnmýþ, yaz aylarýnda tahta kurularýnýn içine ev yaptýðý korkuluklar.

 Tüm sessizliðiyle zaman akýp giderken gökyüzünden gürültülü bir þekilde geçen karga sürüsü selamlýyordu kýrmýzý gelinciði andýran küçük sevimli evi, ve sessizlik kýsa bir süreliðine köþesine çekiliyordu, yemyeþil çimenlere uzanmýþ güneþin ve tatlý tatlý esen rüzgarýn tadýný çýkartmakta olan sarý çizgili gri gözlü kedi baþýný miskince kaldýrýp baktý onlara, sonrasýnda açlýðýný hatýrlayarak tembelliðin tetiklediði miskinlikle yarým kalan öðle uykusuna ön patilerini yalayarak devam etti.

 Göletin dinginliðine kendini býrakmýþ ördekler öðle banyosunu yapmaktaydý, kapý aralýðýndan duyulan insanýn ruhunu okþadýðý kadar hatýralarýna da götüren bir müziðe eþlik ediyordu rüzgar sonrasýn da veranda da uyuyan kadýnýn saçlarýndan usulca geçip pembe panjurlara can verdi, pembe panjurlar kendi aralarýnda gýcýrdayarak selamladý rüzgarý, merdivenlere açýlan tahta kapý da usulca açýldý gölete doðru, içeri davet eder gibi rüzgarý.
 Verandanýn korkuluklarýnda ikamet eden mor menekþeler usulca gülümsedi güneþe, yapraklarýnýn arasýnda saklanan minik böceklere aldýrýþ etmeden, güneþ tüm cömertliðiyle sýcaklýðýný hediye etti bu huzura.

 Veranda da kitabýný kollarýna almýþ, koltukta içi geçmiþ kadýnýn yüzüne gülümsedi güneþ, söðüt aðacý kýskanmýþ olacak ki usulca sakladý kadýnýn yüzünü gölgesine, saçlarýndan geçti rüzgar tüm þefkatiyle okþayarak, tahta merdivenlere dokundu göletin serin sularý gýcýrdatmadan tüm þeffaflýðýyla okþadý güneþin kuruttuðu tahtalarýný.

 Pembe panjurlardan taþan müziðin sesi ninni gibi huzur veriyordu doðaya orkestrasýnýn parçasý olan rüzgarla, merdiven kapýsýnýn aralýðýndan evin içine doluyordu sýcak yaz günün varlýðý, sehpada ne zamandan kaldýðý bilinmeyen meyve suyunun tadýný çýkarýyordu bal arýsý, az öte de þezlongun üzerinden rüzgarýn okþayýþýna karþý koyamadan sayfalarý açýlmýþ kitap sessizce býraktý kendini tahta zemine, mutfak masasýnýn üzerinde kalan iki çay bardaðý haber veriyordu evdekilerin varlýðýný, hemen yanýnda solmaya yüz tutmuþ ,suyunun rengi kahverengiye dönmüþ dalýndan ne zaman koparýldýðý belli olmayan kýrmýzý güllerin yapraklarý bir bir düþüyordu tahta zemine gitme vaktinin geldiðini haber verircesine, açýk pencereden mis gibi yaz havasý saklýyordu yemek kokularýný açlýk hislerine karþý, sadece minik karýncalar uyumuyordu kýþ hazýrlýklarý için çalýþmaya çoktan baþlamýþlardý, camdan dýþarý çýkýp rengarenk çiçeklerin üzerinde koþmayý diliyordu sarý renkli kelebek, onu dýþarý çýkaracak bir yol arýyordu ve kimse ona yol göstermiyordu yarý açýk pencere kenarýndan mutfaða dolan rüzgar haricinde.

  Saçlarý rüzgardan darmadaðýn olmuþ uyuyordu kadýn, kitabýnýn yarý açýk sayfalarý rüzgarda gücü yettiðince dalgalanarak uçmak istercesineydi kadýnýn kollarýnda,  beyaz elbisenin üzerine konan uður böcekleri renk getiriyordu kadýnýn elbisesine kýrmýzý benekli desenler gibi, söðüt aðacýnýn kollarý saklarken kadýnýn yüzünü güneþin sýmsýcak yüzünden, tahta merdivenlerden aðýr aðýr ayak sesleri geliyordu, ellinde baharýn renklerini taþýyan çiçeklerle bir adam yaklaþýyordu...
  Kadýnýn verandadaki resim tablosunu andýran halini izliyordu, saçlarýný esen rüzgarýn hýncýndan kurtarmak için kulaklarýnýn arkasýna sýkýþtýrdý.Bir adým daha attýktan sonra yüzünün gölgesi uyuyan güzelin yüzüne düþtü, kadýn koltukta kývrýldý, kitap tam bu anda baðýmsýzlýðýný ilan ederek uçmak istedi ama fazla uzaða gidemeden tahta verandanýn üzerine çakýldý, kadýn derinden gelen bu baðýmsýzlýk mücadelesinin sesine kýrpýþtýrdý gözlerini, varlýðýnýn gölgesi yüzüne düþmüþ olan yüzü seçmeye çalýþtý elini korumalýk yaptý gözlerine, güneþin ýþýðýndan açamadýðý gözlerine... Adamýn rüzgardan dalgalanan saçlarýný gördü önce, sonra ellerinde güneþin ýþýðýndan renkleri seçilemeyen çiçekler dikkatini çekti ve yavaþça doðruldu, karþýsýnda kendisi için divane olan sýmsýcak gülümseyen gözlere baktý yarý açýk kapalý gözlerle.
  Rüzgar saklamaya çalýþtý ikisinin de gözlerini kendi saçlarýndan ve ikisi de gülümseyerek araladý saçlarýný, adam bir adým daha atarak kadýnýn dizlerinin dibine diz çöktü, kadýn adamýn saçlarýný aralayarak yüzünü aydýnlýða kavuþturdu ne çok seviyordu bu saçlarý, her gün okþamaktan zevk duyduðu erkeðinin saçlarýný, usulca dudaklarýný aralayarak sevgisini kondurdu saçlarýna deli olduðu adamýn yanaðýna, ve ellerinden kendisi için olan çiçekleri alýrken usulca kulaðýna fýsýldadý.

 “Seni bekliyordum”