Sessiz sokaklar
solgun sensiz ne bizarlar
Artık ne bir kuş sesi var ne de şevk ey yar
Dağlayan
hasret yüreğimi hüzünle bağlar
Şimdi halime kim yanar hicran içimde nar
Ne sevda
yüklü yürürüm ve ne de ölürüm
Hayatın bağrından neşet eden sürgünüm
Mahkûmiyeti
iyi bilirim özlemi yâd ederim
Kimseye söz etmeden nefeslenirim üşürüm
Neye meftunum
ve kime ram olan adayım
Ruhumun kanatlarında hala ben yastayım
Kalbi
umutlarımla niyazdayım ve nazdayım
Ve ömrün kalanında hazanı koklamak yatım
Sen nerdesin
ve kimin deminde kafestesin
Sen sessiz çığlığın hicranını nerden bilirsin
Ne bir busesin
ve ne de aşkın erdemindesin
Sen kalp sesiyle terennüm edilen bir naifsin
Ey zaman
ve ömürde kalan anlamlı heyecan
Artık geçip gidiyor dizlerden derman ve kan
Ne kadar
nazar etsen de temaşa etmiyor can
Zaman içinde yeniden dirilmek için uğraşır an
Sanırım
sana elveda deme vakti geldi çoktan
Ve şimdi hatırında ne kaldıysa korkmadan an
İşte hala
kan akıyor damardan aşk umutken
Ölüm seansı yakınken dirliğim elemle bir dem
Mustafa Cilasun