Dün eski bir videoya baktım da,
Neler olup bitmiş haberimiz yok.
Bir seyri-sefere doğru çıktım da,
Vakit o vakitmiş haberimiz yok.
Film yirmi dört yıllık köyde bir nişan,
Bütün yüzler mutlu, sevinçli, zişan,.
Araştırdım şimdi çoğu perişan,
Demde bir kesitmiş haberimiz yok.
Birçoğu vaktinde birer ekoldü,
Her kimi sordumsa gözlerim doldu,
Öldü derken bile gülenler oldu,
Bu kadar basitmiş haberimiz yok.
O kareden düşen bir sürü tanış,
Bazısının adı sanı kalmamış..
Böyle bir şey işte acı aldanış,
Kim kime aitmiş haberimiz yok.
Birbirine hasret beklerken kollar,
Birçok yaren ile ayrılmış yollar,
Dünya telaşesi içinde yıllar,
Bizi bizden etmiş haberimiz yok.
Bozulmasa bile zamanla sağlık,
Derinliğin sonu yine bir sığlık..
İlk nefesle attığımız ilk çığlık,
YAŞ der; ne sıra var, ne de bir kıdem;
Rahmetli kayınçom, kardeşim, dedem;
Zamansız göç eden kayınvalidem;
Kimler gelip gitmiş haberimiz yok!
22.10.2014 / Korucuk
Mehmet YAŞ