Bir Delinin Sonbaharı
Hava çok soğuk
Gözlerim yaşlı
Aklımda uykusuzluk
Ruhum çok yaşlı
Isıtmıyor güneş
Ağızlar dolusu buhar
Ben yürüyen bir leş
Verecek nefes mi var?
Eli kulağında artık kışın
Ağaçlar yine çıplak
Kuzgunun didiklediği başın
Kime ne faydası olacak
Sabah esen rüzgar
Hatırlatır yaşamı
İçi çürümüş mezar
Bu sabahın akşamı
Tek yapraklı bir dal
Güzün son kahramanı
Son araç dört kollu sal
Ne yaparsan yap zamanı
Bu sabah ılık hayret
Direniyor bazı çiçekler
Ağzımda çürümüş et
Pusuda vahşi köpekler
Başı karla kaplı dağ
Gelen kışın alameti
Kafamda zehirden ağ
Yaşanılanların nedameti
Etrafın en yaşlı çamı
Nasıl mağrur ve dik
Cansız eller tutmuş paçamı
Gururum didik didik
Bak nasıl çalışmakta karınca
Ağzında devasa bir yaprak
Gölgeler ruhuma atmış kanca
Ölüyü öldürecek (!) boğarak
Toprağa çöktü hüzün
Bir de kızıl kahve yapraklardan bir yorgan
Lime lime o arsız yüzün
Sırıtışı hala pis, gözbebekleri kaygan
Rüzgarları taşıyan nehir
Yağmurla beslenmiş coşkulu
Yüreğime akıtılan zehir
Yapacak beni nefsin kulu
Serin bir yağmur
Karşılarken güz gecesini
Özümde bulunan çamur
İnkarda ruhumun abecesini
Bahçede bir kış gülü, eflatun
Taşımakta kokusunu sabah yeli
Tembel bedenim çok yorgun
Ruhumsa aklı başında bir deli...
Mehmet Şahan
(
Bir Delinin Sonbaharı başlıklı yazı
Şahan tarafından
21.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
