Gündüzüm artık loş, karanlık
İçindeyim, varım ama yokum gibi
Sen varken hoş ışıktım
Şimdi güneş bile küs gibi
Sen aydın ben tutulurdum sana
Dünyayı kaplardı kızıl mutluluk
Artık ne elimde güç var tutmaya
Ne de seni anlatmaya dilimde kelam
Cümleydin sen bana duraksayınca dilimden dökülen
Ne harf yeterdi seni anlatmaya
Ne de boş sayfa dolusu bir defter


Sen küstün ya bana
Sanki kuşlar bile cıvıldamıyor artık
Penceremdeki kuştun her sabah uyandıran
Gittin ya şimdi sen hiç uyumuyorum
Sen yoksun bir daha uyanamam diye


Sen küstün diyedir tüm yapraklar döküldü
Ağaçlar çiçek açmaya aç
Bu uçsuz bucaksız toprak parçası
Üzerime sanki yük
Denizin ortasındayım gibi ancak değilim
Karadayım ama boğuluyorum
Beraber simit attığımız martılar 
Sen küstün diye dönüp bakmıyolar bile
Anlayacağın bu toprağın üstü artık bana fazla
Hem ne farkı var ki alttan
Üstüde karanlık altıda


Sen yalnızlığımda bahar kokusuydun
Ağladığımda gözyaşımı sakladığım mendil
Sessizlikte kulağıma gelen hoş bir müziktin
Artık o duyamadığım müziklerin cümlesisin
Ben ise şiir yazdığını sanan duygusuz bir şair...


ykutbay
Affet beni..
( Sen Küstün Ya başlıklı yazı SepyaReva tarafından 18.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.