Selimle tanýþtýðýmda Bir televizyon tamir yeri açmýþtý dýþarýdan TEK’in iþlerini yapýyordu. “ona fizik tedavi aletlerini yapabilir misin” dedim. Oda burada da bir fizik tedavi mütehasýsý var aletlerin ben onarýyorum basit aletler. Yapýla bilir” dedi ve böylece her türlü fizik tedavi aletini yaptý. Hatta kendi tekniði ile Türkiye’de ilk traksiyon aletini yaptý.

                Onunla birçok ile beraber gittik aletlerin pazarlamasýný ben yapýyordum. Bir gün Ýstanbul'a doðru giderken yaðmurda yolun kenarýnda bir çift gördük alalým ýslanmasýnlar dedik. Arabaya aldýk. Bizar Gittikten sonra erkek “ben Tolga arkadaþým Hülya” diye kendilerini tanýttý. Bu tanýþmadan sonra bende “ arkadaþým Selim beni sora tanýrsýnýz” dedim. Bu sefer Tolga deðiþik konuþmaya baþladý kadýn hiç sesini çýkarmýyordu. Bana dönüp “arkadaþ olmak istemez misin” dedi.  Bende “evliyim eþimi de çok seviyorum üstelik iþim çok yoðun ben uðraþamam bana gelmez” dedim. Bu sefer Selim’e döndüler oda direksiyonda idi. Ben Selim “eðer dikkatin daðýlacaksa kenara çek ben kullanayým” dedim oda kenara çekti. Direksiyona ben geçtim amma Tolga da arkadan çýktý geldi yanýma oturdu. Selimi Arkaya kadýnýn yanýna attý. Selim benim kýzacaðýmý biliyordu amma oda bir oldubittiye geldi. Dikiz aynasýndan baktým ellerini açtý suç bende deðil dedi.  Kartal çevrelerinde bir yerde evlerini tarif ettiler bende “ ben sizi býrakýr dönerim” dedim. Evin kapýsýna varýnca “ Selim misafirimiz olsun” dediler. Bende “size nasýl güveneceðiz” deyince “ sen yarýn Selimi almaya geleceksin bu Hülyanýn nüfus kaðýdý sende kalsýn” dediler. Selime baktým baþýyla tamam dedi. Nüfus kaðýdýný aldým doðruca evime gittim.

               Ertesi gün öðleye doðru evden çýktým Bahçeli evlerden Kartal'a uzun bir yolum vardý. Oradan da Selimin dükkânýna gidecektik. Bu arada bazý yapmamýz gereken görüþmeler aksadý. Bizim iþimizde mutlaka doktorlarla görüþmek önemlidir. “her halde Selim bir plan yapmýþtýr belki de doktorla telefon görüþmesi yapmýþtýr” diye düþündüm. Aslýnda ben telefon la iþ yapmaya karþýyým. Ýþ yapýlacaksa yüz yüze olmasý daha verimli ve kesin sonuca baðlanýyor. Selim’de benim düþüncemi iyi biliyor. Bir saat içinde Kartala evin kapýsýna vardým. Selim “balkonda bana yukarý gel” dedi. “gidelim iþimiz var biliyorsun bende çýkarsam gecikiriz” dedimse de, Gençler beni merak etmiþler. Yukarý çýktým Tolga beni karþýladý “ Gel Ali abi enteresan bir adamsýn seni tanýmak istedik” dedi. Ýçeri girdim. 

             Çok güzel bir sofra hazýrlamýþlardý. Selime baktým “ seni aç kalmasýn diye Hülya kendi eliyle hazýrladý” dedi. Bende “ ellerine saðlýk Hülya yenge” deyince; hepsi birden gülmeye baþladý. Hülya “gerçekten sen deðiþik bir insansýn Ali Bey, “þimdi sana Selim hoþuma gitmedi seninle arkadaþ olmak istiyorum desem ne dersin” dedi. Bende “güzel bir sofra hazýrlamýþsýn oturur kendin yemeðini yersin. Bu ne biçim teklif sen bir defa Selimle ilgilendin artýk bana bacýsýn. Birde ilk baþtan Tolgaya söylediðim unuttunuz galiba ben çýkýyorum” dedim ayaða katlým. Bu sefer içerisi kahkaha sesiyle doldu. Selim “ben size þaka bile yapmayýn demedi mi” deyince. Hülya “Yapma Ali abi seni deneyeyim dedim. Selimin anlattýðý kadar mý diye beni af et” dedi.

        Oturduk benim öðle yemeðim onlarýn ise sabah kahvaltýsýndan oluþan bir sofra da yemek yedik. Fakat benim hiç mi hiç tadým kalmadý. Bu durumu diðerleri fark etmedi amma Hülya sürekli beni incelediði için farkýna vardý. Yemek sonrasý Hülya “Selim Ali ile bir gün gelin açýk havada oturalý, aslýnda onunla yalnýz konuþmak isterim amma biliyorum olmaz diyecek bana söz ver” dedi. Evden çýktýk vedalaþýp ayrýldýk. Ben bir daha buluþmayý kafamdan silerek yola girdik.

       Arabayý Selime verdim yolda trafik yoðundu yavaþ ilerliyorduk bunu fýrsat bilerek. Selime “Anlat bakalým neler oldu” dedim. Selimde “ sen gittikten yarým saat sonra Tolgaya bir telefon geldi. (Benim hemen gitmeme lazým beni Arkadaþlar bekliyor. Fakat dolmuþ param yok sende ufak varsa verir misin” dedi. Bende çýkardým 30 TL. Verdim”  “eeee” “eesi var mý adam bir gitti;  senini önün sýra geldi. Bir ara Hülyaya Tolga geç kaldý dedim. Hülya (boþ ver sen burasýný kendi evin kabul et ve rahatýna bak ne içersin) dedi. Bende sade bir kahve içerim dedim. Kahveyi yaptý getirdi yanýnda da küçük bir bardakta bir þey getirdi. (bunu da iç ihtiyacýn olacak” dedi ve odasýna gitti. Ben televizyon seyrederken kahvemi içtim. Sonrada onu verdiðini içtim çok sert bir içki idi. (rom dur her halde dedim) bana bilmediðinde yok hani safsýn güya dedi. Ve sonrasýný karýþtýrma olmaz mý diye bana bir yumruk attý.

      Selim  “ben ne yaptýðýný sormuyorum Hülya eve girdim çýkana kadar beni takip etti rahatsýz oldum. Beni hakkýmda ne anlattýn Allah aþkýn” dedim.

      Selim “ hiçbir þey; o sordu bende bildiðim Ali’yi ona anlattým huyunu karakterini düþüncelerin aþkýný evliliðini mutluluðunu hulasa Ali hakkýnda ne biliyorsam her þeyi” deyince. “Bire kardeþim baþ baþa kalmýþsýn fýstýk gibi bir kadýnla aranýza beni neye sokarsýnýz kendinizden bahsetsenize” dedim. Selim haklýsýn kardeþim amma kadýn ila da Ali’yi tam tanýmak istiyorum diye diretti. Bende ona bak benimle berabersin Ali için sen bir kardeþten öte olamazsýn unutma dedim. Oda eve gelince seni denemek istedi” “cevabýný da aldý. Manyak bu kadýnlar ne biçim insan arkadaþ, kardeþ ne bulurlarsa sýrayla mý bu iþ; çok pis ” dedim.

“dur kýzma ben ona düþeceði durumu söyledim merak etme” dedi. “buluþalým dedi sana sakýn beni bulaþtýrma sevmem böylelerini. Bir kader kurbaný olsa elimden gelen yardýmý yaparým bilirsin karþýlýk ta beklemem. Amma hiçte kader kurbanýna benzemiyor” dedim. Selim belli olmaz ne biliyorsun zorla bu iþi yaptýrmadýklarýný. Ben Hülya yý takip edeceðim bak senide uzun süre incelemiþ bunda bir iþ var bir de seninle yalnýz görüþmek istemesi bana garip geldi. Senin gelmeyeceðini bildiði için beraber gelmemizi istedi” “ sen onunla konuþurken benim Ankara iliþkilerimi de anlattýn deðil mi” deyince “dedim ya sana her þeyi”  “elbette kadýnýn ilgisi meydana çýktý” dedim.

       Selim bana ne demek istedin der gibi bakýnca “ne bakýyorsun zamaný gelince sana söylerim sen yoluna bak kafamýz kýrýlmasýn” dedim. Selim “beni tam acemi yaptýn merak etme karþýdan gelen hata yapmazsa ben yapmam korkma” dedi. Bende “ asýl hüner direksiyonda iken karþýdan gelenleri kontrol ede bilmektir hep kendimi nasýl kurtarýrým hesabýn yapabilmek ve tedbir alabilmektir” dedim. Selim’in Kocaeli'ndeki dükkanýna geldik. Akþam olmadan ben Giresun’a hareket ettim.

       Selim gerektiðim zaman beni telefonla arayýp ülkenin her yerinden hekimlerden gelen istek veya görüþme talebi var diye haber vermekte ve bende oraya gidip görüþme yapmaktaydým. Veya kendim hastaneleri gezip pazarlama yapmaktaydým.

      Aradan iki ay geçmiþti Selim telefonda “bu tarafa gelmiyor musun bir gel de Ýstanbul’da fakülteleri beraber dolaþalým hem sana anlatacaðým þeyler var” dedi. Bende Giresun’da iþlerimi düzene koyup Kocaeli’ne geçtim. Selimle buluþtuk onun arabasý ile Ýstanbul’ hareket ettik. Yolda konuþmaya baþladýk. Selim Ýstanbul’da seni bir yere götüreceðim amma þaþýrma, bazý þeyleri nasýl tahmin edersin bilemiyorum bana (zamaný gelince sana söylerim) dediðin de bu ne demek istedi diye düþünmüþtüm. Daha sonra senin söylemene gerek kalmadan kendim buldum. Hülyanýn sana ilgisin anladým.” Dedi. Güldüm ve “ düþtü deðil mi? Ona mý götüreceksin beni” dedim. Baþýný salladý “Ali durumu çok kötü bende tesadüfen Tolgaya rastladým Hülyayý sordum Tolga bana(elimde daha güzel genç biri var ilgilenirsen” dedi. Bende Hülya ne oldu deyince “onu sattým” dedi ve adresini verdi. Gittim görüþtük beni ilk görüþte seni sordu bende memlekette” dedim. Oda “ne olur çaðýr gelsin onunla mutlaka konuþmam gerekiyor” dedi. Ona “o böyle bir yere girmez gelmez gelse bile buradaki adamlara para verip senin odana çýkmaz bu iþ ona ters gelir” dedim. Amma o “ geldiði gün önce sen bana gel konuþalým, daha sonra o gelsin beni bir günlüðüne istesin, seni birkaç kere gördüler güvenirler çýkar dýþarýda oturur konuþuruz” dedi. “Bak Hülya adam buraya gelmez diyorum sen beni bir günlüðüne kiralasýn diyorsun. Adamýn bu iþlerde tezgâhý yok diyorum, bu yola para harcamaz diyorum kulaðýna girmiyor” diye baðýrýnca;  “Dur Selim anlatamadým zaten bende akýl kaldý mý ki anlatayým görmüyor musun? Bataklýðýn içinde yuvarlanýp gidiyorum. Parayý ben sana vereceðim sende bu adamlara verirsin. Nasýl olsa kazandýklarýmýn onda birini bana veriyorlar.  Beni ancak Ali Bey anlar. Ne olur getir dedi. Bende sana telefon ettim þimdi anladýn mý?” dedi.

   Bir müddet konuþmadan gittik. Ben bir taraftan düþünmeye baþladým.  Aylar önce Hülyanýn bana olan ilgisini þimdi daha iyi anlýyordum. Tolga onu pazarlýyordu. Ben önce kendi gönlü var zannettim. Selimin anlattýklarýndan sora da iþin aslýný anlamýþtým. Hülya Tolgadan korkuyordu beni bir kenara çekip durumu anlatma þansý yoktu. Ve bende böyle bir durumu o anda yanlýþ yorumlayýp karþý çýkabilirdim. Hulasa kadýn akýllý davranýp iþi zamana býrakmýþ yoksa Tolganýn ne yapacaðýný bilemezdi. Bir ara Selim “hey arkadaþ buraya gel bir saattir cesedinle yolculuk yapýyorum daldýn gittin” deyince güldüm “bakalým baþýma ne iþler açacaksýn” dedim.

     Selim beni Taksimde bir kafeteryaya býraktý kendisi gitti yarým saat sonra geldi. “Þansýmýz var Hülya boþmuþ hemen gidelim yarýn akþama kadar onu kirala para bende ben onlara veririm” dedi. Kalktýk Beyoðlu'nun arka sokaklarýna gittik karanlýk görünümlü bir binaya girdik. Giriþte üstümüzü aradýlar neye geldiðimizi kim olduðumuzu sordular. Selim “Hülya hanýmýn müþterileriyiz” deyince adamlar “tamam” deyip bizi yukarý gönderdiler.

    Ýkinci katta gelince Selim “Hülya burada girelim” dedi. Kapýyý deðiþik iki kere týklattý kapý açýldý içeri girdik. Daire çok güzel döþenmiþ her taraf ýþýl ýþýldý. Çeþitli insanlar oturmuþ genç ve güzel kadýnlarla sohbet ediyordu. Ýlk bakan burasýný sade bir kulüp zanneder.

    Hülya beni görünce ayaða kalktý bana doðru gelerek sanki büyük bir aðayý veya mevki sahibi birini karþýlar gibi “aðam ayaklarýna kül dökelim belki mekanýmýza daha fazla þereflendirirsin” dedi. Masada oturan bir adam bana yan yan bakarak “hoþ geldi aðam Hülya sana bu kadar iltifat ediyorsa boþ adam olman mümkün deðil. Keyfine bak en ufak rahatsýz eden olursa haber ver yeter”. Hülya ya baþýyla al git misafirini der gibi baþýný salladý. Hülya oturmadan “buyur aðam emrindeyim” dedi. Bende Selime dönerek “patronla konuþ burada fazla kalmam doðru olmaz sýkýntýya girmeyelim” dedim. Oda “tamam aðam merak etme” dedi.

Hülya ile bir odaya geçtik. Hülya benim yüzümdeki hoþnutsuzluðu görünce  “Ali ne olur yapma seni yemem zaten sen yedirmezsin amma þuradan çýkana kadar sabret” dedi. “ yüksek sesle olur sultaným sen emret” dedim. Hülya bir kahkaha attý ve “kulaðýma eðilerek felaket bir adamsýn” dedi. Dýþarý çýktýk. Baktým Selim patrona para veriyordu aklýmdan iþ tamam dedim.

   Salona girince patron “ bak aðam Hülya sana emanet aldýðýn emaneti yerine geri getir. Bizde sizin saygý deðer bir insan olduðunu bilelim. Ýyi ol iyi olalým dost olalým” dedi. “olur, patron baþýmýza bir kaza bela gelmezse emanetini sana teslim ederiz. Kaza bela olursa orada bizde olacaðýz önce emaneti koruruz merak etme. Üstelik siz dostlardan yardým isteriz her halde” deyince çýkardý kartýný verdi  “ haklýsýn hiç aklýmýza gelmeyeni hatýrlattýn sað ol” dedi.

        Üçümüz binadan çýktýk. Hülya “ Oh! Dünya varmýþ iki aydýr dýþarý çýkmadan kapalý kaldým” dedi. “Alýþmýþtýn yollarda seyahat etmeye þimdi zor deðil mi?” dedim. Önüne baktý arabaya kadar gittik. Arabaya varýnca “ Eh artýk buradayýz þimdi ne yapýyoruz her hale siz bir otele veya rahat bir yere gidersiniz” dedim. Hülya kaþlarýný çatarak Ali Bey benim iþim seninle Selimle her zaman birlikte olma imkaným var.

        Bu sefer benden kurtuluþun yok. Yarýn oraya dönene kadar seninleyim hiç boþuna kaçmaya çalýþma” dedi. Bende Selime “tamam Selim ben bunu önceden biliyordum fakat seni nereye býrakalým bu baþýmýn belasý ile konuþmamýz uzun sürecek anlaþýlan. Bir de bu deli beni yakýndan tanýmak istiyor. Eline ne geçecek bakalým” dedim. Selim arabayý saray burnu yönünde hareket ettirerek Eminönü’ne gelince arabayý kenara çekti  “ en iyi saray burnunda veya Marmara kenarýnda bir yerde oturur dertleþirsiniz akþam hangi otele gidersiniz” dedi. Hülya Aksaray’da bir otel ismi verdi “oradan yer ayýrttým Aliyi biliyorum onun için iki oda ayýrttým. Akþam orada buluþuruz yemeði de beraber yeriz unutma” dedi. Selim indi arabayý ben aldým ve Saray burnunda parka girdim. Arabayý çekip hülyanýn kapýsýný açtým. “buyur Hülya sultan emrinizdeyim” dedim.

   Hülya þaþkýn þaþkýn arabadan indi. Koluma girdi tenha bir köþede boþ bir masaya geçtik. Ben sandalyesini çekerek rahat oturmasýn saðladýktan sonra kendim karþýsýna geçip oturdum.

   Bir müddet sesiz denizdeki dalgalara gelip geçen vapurlara baktýk. Ýki yabancý gibi ( gerçekten de biz iki yabancý idik aslýna bakýlýrsa hiçbir zaman bir araya gelmemesi gereken iki kiþi idik) amma Allahýn takdiri nedir onu hiç bilenimiz olmaz.  Hülya “Ali benimle konuþmayacak mýsýn? En azýndan bir sürü soru sorarsýn tahmin ediyordum. Karþý karþýya oturmuþ iki ceset gibiyiz. Seni anlýyorum bende tiksiniyorsun. Bunu ilk karþýlaþtýðýmýzda gözlerinde görmüþtüm. Bu günde odaya birlikte girince gördüm. Fakat senin insan yargýnýn böyle olmadýðýný kalbinin insan sevgisi ile dolu olduðunu Selim defalarca söyledi. Onun için seninle baþ baþa bir gün geçirmek istedim. Yarýn kafamý koparýp atsalar umurumda deðil. Þu anda Türkiye’de istediðin her þeyi yapabiliyorsun bunu biliyorum. Beni kurtaracak biri varsa oda sensin. NE OLUR BENÝ BU BATAKTAN KURTAR KULUN KÖLEN OLURUM senden de hiçbir þey istemem” dedi. O konuþurken yüzüne hiç bakmýyordum bir baktým yüzü gözyaþlarýndan ýpýslak olmuþ çantasýnda mendil bulmaya çalýþýyor. Cebimden mendili çýkarýp ona uzattým. “sil yaþlarýný birisi seni dövdüm zannedecek veya sana iþkence ediyorum zannedecek birileri gelip bana sayarsa hiç þaþmam. Þimdi sen þu hikayeni anlat bakalým. Bu yola nasýl düþtün. Her halde durup dururken kendi haline girmedin bu yola. Baþlangýç Tolga mý baþka bir sebebi mi var”

       “Peki, Ali bunu soracaðýný biliyordum hiç kimseye bunlarý anlatmadým amma senden yardým istediðime göre her þeyin doðrusunu bilmek en tabi hakkýn. Ben Samsunluyum orada bir genci sevdim 15-16 yaþlarýnda okulda idik. Yaz gelince birbirimize uyduk kaçtýk ailelerimiz bir arya geldi. Düðün yaptýlar evlendik. Kýsa anlatacaðým kusura bakma. Dört- beþ sene kayýn validemin yanýnda kaldýk peþ peþe iki oðlan bir kýzýmýz oldu. Eþim benimle evlenenden sora liseyi son sýnýfta terk etti. Tam bir sokak serseri olup çýktý. Beni dövmeye sövmeye iþkence etmeye baþladý. Beþ yýl her þeyine dayandým fakat takatim tükenmeye baþladý. Ýþte o sýrada Samsunda gezerken Tolga ile tanýþtýk. Parkta tek baþýma oturmuþ düþünüyordum. Kocamda sevgim kalmamýþ bende de ona karþý en ufak sevgi kalmamýþtý çocuklar da artýk kendilerin taþý hale gelmiþlerdi. Nasýl bu iþkenceden kurtulurum diye düþünürken. (Tolga ne düþünüyorsun vur tekmeyi bitir iþi. Dünya kederlenmeye deðer mi) deyince. Aklýmdan tam aradýðým bir cevap dedim. Tolga bana çok iyi davranýyordu amma iþsizdi. Eve bir mektup býrakýp Tolga ile Samsundan kaçtýk fakat ne yol paramýz vardý nede yiyecek yolda kamyonlarla geldik. Kamyoncular beni sýkýþtýrýnca Tolga ( ne var sanki hiç yapmadýn adam seni yemez aldýrma ne diyorsa yap ) dedi.

Ben karþý çýkýnca kafamý bozma gebertirim seni diye tehdit etti. Ve bu yola düþtüm gerisin zaten sen biliyorsun”

         Toparla kendin de mantýklý düþünelim. Seni nasýl kurtaracaðým. Patronlarýna ulaþmak öyle kolay deðil. Ulaþýlsa bile adamlar seni býrakmak istemezler. Ne güzel sermayesin zarar etme tehlikesi bile yok” dedim. Oda “bu iþin arkasýndakiler emniyette komiserlerin bir dediðini iki etmiyor. O komiserler ulaþýrsan beni onlar alýr. Hatta yakýnýmýzdaki emniyetin komiserlerinden gelenler var. Ne olur bu iþin üstünde duracaðýna söz ver. Senin sözün senetten daha deðerli benim için” diye yalvardý.

      “ peki, ben seni oradan aldýrdým kurtardým sanki daha bu iþleri yapmayacak mýsýn? Ayný duruma tekrar düþeceksen neden uðraþayým. Uðraþmam boþa gitsin istemem. Nasýl güvenirim sana. Araya koyacaðým insanlar bana (bu kadýný çok mu istiyordun yerinde daha kolay arkadaþ olurdun bizi neden araya soktun) derlerse onlarýn yüzüne nasýl bakarým. Hülya! Yukarýdan aþaðý geçmiþ hayatýna bakýldýðý zaman durumun berbat. Elbette bir insaný bataktan kötülükten kurtarmak isterim. Bunu yaparken de kendimi zor duruma düþürmek. Saygýnlýðýmý kaybetmek istemem. Sen yinede iyi düþün kurtulunca ne yaparsýn ne edersin bular çok önemli” dedim. Sakin bir þekilde beni dinledikten sonra.

       “Ali Allah aþkýna sen benim ne çektiðimi bilemiyorsun üstümden günlük kaç kiþi geçiyor biliyor musun? Sen benden tiksiniyorsun bende kendimden tiksiniyorum. Hadi bir ben bu iþi yapmam de bakalým el adamýn yüzünü param parça ediyor. Organlarýn kesip atýyorlar. Böyle yapýlan bir sürü arkadaþ var. Onun için bu iþ kimseyi kýzdýrmadan yoluyla yapýlmasý gerekiyor. Yoksa buraya giriþ var çýkýþ yok. Ölün çýkar.

      “acýktýn mý bak yanda lokanta var buradan bakýnca yemekler güzel görünüyor. Ýstermisin?” dedim. “anlaþýldý sen acýktýn galiba gidelim” dedi. Lokantaya geçtik. Aslýnda çok yemek yemeyi sevmem bana kalýrsa obur deðilim “bir aþçý yemeði” dedim. Hülya bana baktý “sen ne istedin” dedi. Bende “aþçý yemeði” dedim. “zaten bütün yemekler aþçý yemeði deðimli? Beni þaþýrtýyorsun. Söyle bende ondan istiyorum” dedi. Garsona söyledik. Aþçý bizim konuþmamýzý duymuþ olacak ki yemek tabaðýný bir süslemiþ ki yemede seyreyle.

        Hülya önüne tabak konunca “Ali seninle yaþamak nasýl olur acaba hep bunu merak ediyorum. Çok garip insansýn” dedi. “hiç merak etme aksi, ters, inatçý, dediðini illaki yapan, karar verdi mi kararýndan dönmeyen. Hulasa hiçbir kadýnýn yaþamak istemeyeceði bir insaným” dedim. Oda güldü “belli belli” dedi.

         Yemekten sonra katlýk fener istikametinde Marmara'nýn kenarýna doðru yürüdük. Yanýmda sesiz adýmlarýmý takip etti. Uzun uzun deniz havasýný ciðerlerine çekerek “ Ali buralara çok mu geliyorsun insan burada yaþadýðýný hissediyor. Ha! Sen hala bana bir cevap vermedin ne diyorsun. Ben bu iþkenceyi çekmeye devam mý edeceðim” dedi.

        Elimle “omzuna vurdum çelik gibisin sana ne olur.” Dedim. “doðru bir þey olmaz amma bu hayatý böyle taþýmayacaðým. Hele de sizleri tanýyandan sonra. Bir kurtulsam aç kalmaya da razýyým. Biraz birikmiþim var temiz bir iþ bulana kadar beni idare eder. Ne olur ilgilen” dedi.

        “Hülya bu iþler elden dönen çok zor iþler. Beni sýkýþtýrma tamam ilgileneceðim fakat fazla hayale kapýlma kendin söyledin sana zarar vermeden oradan çýkarmamýz gerekiyor. Sabýrlý ol ve sakýn bir açýk verme yerini deðiþtirirler. Seni kayýp ederler. Bir gün sana gelip kahveni içeceðim o zaman bil ki çýkýþýn yakýn sana telefonla da hiçbir þeyle ulaþmam. Kendim gelir patronunun yanýnda oradan buradan konuþur kahvemi içer çýkarým. Bundan en samimi arkadaþýný bile haberi olmamalý” dedim. Hülya boynuma sarýldý “dur kýz görende bir þey zannedecek aðýr ol” dedim. “keþke zannettikleri gibi olsa dünyaya meyden okurdum” dedi.

     Akþam otelde Selimle buluþtuk. Hülya Selime “ sana da bir oda bakalým. Benimle olacaðýný sanma Ali abimin yanýnda beni bir daha bu iþlerde göremezsin, kafandan çýkar.” Dedi. Selimde bana dönerek “ ne yaptýn bu kadýna” dedi.   “ben bir þey yapmadým. Benden istekleri oldu bende olmaz ben uðraþamam dedim. Bu kendi kararý” dedim. Gece Hülyanýn patronunu aradým kendimi tanýttým kaldýðýmýz oteli söyledim. Adam çok memnun oldu. “her zaman emrindeyiz aðam sözün senetmiþ anladýk rahatýna bak” dedi. Sabah erkenden resepsiyona indim. Oradaki görevliye “Bizi sordular mý” diye sordum. Oda “gece bir adam aradý isminizi söyledi onlar arkadaþým orada mý kalýyorlar. Bayanla beraber mi dedi bende buradalar amma ayrý odadalar dedim. Arayan çok iyi sakýn rahatsýz etmeyin dedi” diye söyledi.

     Ertesi gün akþamleyin Hülyayý aldýðýmýz batakhaneye teslim ettik. Hülya patronu aradýðýmý bilmiyordu. Patron “aðam mert adamsýn vesselam” deyince Hülya gözüme baktý. “patron seni aradýðýmý Hülya bilmiyordu” dedim. Adam kalktý geldi beni kucakladý “helal olsun bundan sora bu kapý sana hep açýk” dedi. Bense aklýmdan bakalým sonrada aynýsýný diyebilecek misin diye düþündüm. Hülyaya baktým gözleri þimþek çakýyordu. Sanki sende mi bunlardansýn der gibi. Beni tek yakalasa aslan gibi parça parça edecek ti sanki. Düþüncemi anlayamamýþtý.

      Ýstanbul’da kaldýðým sürede çeþitli kanallardaki dostlarýmla bu konuyu görüþtüm. Fikirlerini aldým. Görüþtüklerimin çoðu alýnabilir amma bu iþi tepeden halledersen çok daha kolay ve sesiz olur dediler. Meseleyi Selime açtým “benden kendini kurtarmamý istiyor amma ben olmaz dedim” diye söyledim oda “  delimisin sen baþýna iþ açma” dedi. Ýki gün sonra Ýstanbul’dan ayrýldým.

          Ankara üzerinden döndüm. Ankara’da bir gün kaldým oradaki arkadaþlarla ve tanýdýklarla bir akþam yemeðinde buluþtuk hem eðlendik hem de bu konuyu onlara anlattým “mümkünse çözmenin yolunu bakýn” dedim. Arkadaþlardan birisi “Ali sonra piþman olma bunlara fazla güvenilmez” dedi. “biliyorum amma bu bir insanlýk görevi belki de tövbe der. Üstelik kadýnla bir iliþkim yok” dedim. Söz verdiler. “bana haber verin” dedim. Ve Giresun'a geldim.

       Aradan iki afta geçmiþti ki Ankara’dan arkadaþlar telefon etti  “ Ali dediðin iþi hallettik amma sana bir ziyafete patladý. Biliyoruz biz söz verdik lakin sen ziyafeti verirsin. Ýstanbul’a geçerken bize uðra seni bir yere göndereceðiz onlar kadýný oradan alýp çýkaracaklar ve bir daha da kimse o kanýný rahatsýz etmeyecek. Tabii kendisi yeniden baþlamazsa” dediler.  Ýki gün bekledim Ankara’da bir pazarlama iþim vardý iki iþi bir araya getirdim.

    Arkadaþlar bana Ýstanbul’da kimle nerede ne gün buluþacaðýmý söylediler. Yanýmda adamlara telefon açýp konuþtular. Oradan istanbula geçtim. Adamlarla iki gün sonra buluþacaktým. Evime gidip o akþam dinlendim ertesi gün (yanýma bizim mahsulden birkaç hediye paketi hazýrlamýþtým) birini aldým doðru Hülyanýn çalýþtýðý yere gittim. Giriþte patronu kartýný gösterince bir tanesi “ abi sen özel bir misafirsin geç” dedi. Yukarý çýktým patron beni görünce ayaða kalktý beni karþýladý beraber oturduk paketi “bu senin hediyemiz ufak kendi mahsulümüz den” dedim. Paketi aldý “içi önemli deðil bizi hatýrlaman yeter. Teþekkür ederim” dedi. Hülya meydanda yoktu benim merakým sezen patron “hülya biraz rahatsýz kadýnlarý bilirsin ya” deyince rahatladým. “Görseydik hiç olmazsa beraber bir kahve içerdik” dedim. Patron hemen iþaret verdi bir kadýn ayaða kalktý. Patron “Hülyaya söyle nazlanmasýn onunda sevdiði bir misafirimiz var görmek istiyor gelsin” dedi. Kadýn gitti on dakika sonra Hülya kapýda belirdi rengi solmuþ zayýflamýþ biraz süslenmiþ beni görünce kapýda bir müddet ne yapacaðýný þaþýrdý. Gelmekle gelmemek arasýnda bocaladý. Tam gözüme bakýnca gel diye iþaret ettim. Suratý bir karýþ bakýþlarý sen yalancýsýn diyordu sanki. Halini görünce gülümsedim. Patrona “Hülya hanýmla arkadaþlýðýmýz bir baþka bana gönül koymuþ üzüldüm.” Deyince patron “burada seninle arkadaþ olmak isteyen üç beþ tana kadýn var. Öl de ölürler. Hatta benden (býrak beni bu adamla yaþayayým) diyen var” dedi. Hülya birden þaþýrdý  “kim bunlar ki benim arkadaþýma sulanýyorlar” diye patrona çýkýþtý. Patron “Hülya Ali Bey senin kadar bizimde dostumuz her halde. Yüzünü asýp baþkalarýna meydan býrakan sensin” ded

             Ben araya girdim. “ Býrakýn bularý benim zamaným yok, kahvemi sade içerim Amma Hülya yapmak kaydýyla” deyince Hülya birden ayaða fýrladý. “Emrin olur Ali abi sen istersin de ben yapmaz mýyým” hemen odaya gitti. Olayý anlamýþtý. Ýçeride ham kahve yapýyor hem de neþe içinde þarký söylüyordu. Kahvemi getirdi. Bu sefer gözleri gerçek mi der gibi bakýyordu. Kahvemi içtim. Patrona veda edip çýktým.

     Biliyordum Hülya orada çýldýrýyordu mutlaka “Ali abi ne zaman yakýnda mý diye bin defa sormak isterdi.” Amma konuþmamýz nasýlsa öyle hareket etmesi gerektiðini Ýnþallah unutmaz diye Allaha dua ettim.

      Ertesi gün buluþacaðým þahýslarla buluþtuk uzun uzadýya konuþtuk adamlar. O piyasanýn asýl patronlarý imiþ. Bana “bak Ali Bey bu iþleri iyi bilemezsin oradan kadýn çýkarmak her baba yiðidin karý deðil. Ankara’da senin arkadaþlar bir iþimizi hallettiler ricada bulundular. Bizde baþka hiç talepleri olmadý bizde söz verdik. Nerede bu kadýn” deyince bende “ kadýna zarar vermesinler bu piyasayý az çok duydum. Benim yüzümden zarar görmesin. Bir de bu kadýnýn benimle iliþkisi sade kardeþçe ondan faydalandýðým yok. Ben bir insanlýk yapmak istiyorum. Eðer yardým ederseniz çok sevinirim. Oradan çýkýnca namuslu bir iþe vermeye çalýþacaðým” dedim. Hepsi güldü “doðruymuþ arkadaþlar Ankara’da bize yalan söylendi zannettik amma bu doðru söylüyor” dediler. Bende Hülyanýn olduðu yeri söyledim. Birbirlerine baktýlar bir tanesi “bende” dedi. Hemen telefonu açtý “yarým saat içinde Hülyayý buraya gönder bekliyorum ona söyle bir daha geri dönmeyecek onu sattým bizim listemizden düþ. Tamamý”  dedi karþýdaki ses “ emrin olur abi hemen gönderiyorum” dedi. Oradakiler  “sen bu iþ için ortalýðý ayaða kaldýrýyorsun sýrf insanlýk yapacaðým diye bu iþte bizimde bir tuzumuz bulunsun. Gelsin bakalým bizde kaç yýl çalýþmýþ öðrenelim. Bu temiz hayata katkýmýz olsun” dediler. Birer kahve söylediler. Biz içene kadar Hülya ile evdeki patron içeri girdi. Patron beni görünce “Ali sende buradasýn Hülyayý sen mi aldýn” dedi bende “bizim haddimize mi? Bu kardeþlerin ikramý” dedim. Adamlar Hülyaya kaç yýldýr buradasýn diye sordu oda “iki yýldýr” dedi. Onu çaðýran cebinden çek defterini çýkardý bir þeyler yazdý Hülyaya verdi. “temiz hayatý seçmiþsin Ýnþallah Ali beyi utandýrmazsýn. Bir daha seni bu menzilde görürsem yok ederim haberin olsun bu abine de dua et” dedi. Hülya buna gerek yoktu bana hürriyetimi veren insansýnýz Allah razý olsun” dedi. Adam “ al ben veriyorsam alacaksýn” dedi.  Hülya ses çýkarmadan çeki aldý. Ben arkadaþlar akþama bir ziyafet sözü verilmiþ yerine getirelim nereye gitmek istersiniz” dedim. Onlarda Ali sað ol her birimizin iþleri var sýrf bu iþi haledelim diye buraya toplandýk. Sen þimdi bu emanetini al bir yere yerleþtir.

    Gözünü üstünden ayýrma bunlarýn ne yapacaðý belli olamaz amma döner dolaþýr bizim tezgaha düþerler. Öyle olursa bunun kafasýný koparýrýz merek etme” dediler. Teþekkür edip oradan Hülya ile ayrýldýk.

       Hülya kurtulmuþtu þimdi benim yanýmda idi ayaklarý yere deðmiyordu. “nerede kalacaksýn þimdi artýk hürsün birilerine bulaþma artýk” dedim. “Beyazýt’ta dürüst bir otel var oraya gidelim ev bulana kadar orada kalýrým” dedi. Otele vardýk gerçekten de adamlar ahret sorusuna tabi tutular beni. En sonunda Hülya “bu adam hayatýmý kurtardý ve hiçbir iliþkimiz yok Abim anlasanýza burasý emin temiz diye geldik” deyince otel sahibi   “ kusura kalma böyle söylüyorlar daha sonra iþ baþka türlü çýkýyor. Amma size inandým samimi gördüm tamam” dedi ve otele aldý. Hülyayý yemeðe götürdüm. Yemek boyunca “ Ali abi rüyada mýyým? Beni daha rahatsýz etmeyecekler deðil mi? Ýnana biliyor musun bu adamlara kimdi bunlar Allah aþkýna bizim patron bile karþýlarýnda el baðlýyordu. Sen ne biçim bir insansýn. Patronla sarmaþ dolaþ olunca. Bu beni sattý beni kandýrdý diye düþündüm. Dün seni görünce bu adam hiçbir iþe yaramaz dedim. Amma bana ben kahveyi sade içerim sen yap deyince aklým baþýma geldi. Senin ki tam bir tilki oyunu bana bile yutturdun. Her halde aðzýndan kaçýrýr diye ümidimi kýrdýn deðil mi? Aferin sana on beþ günde yemeden içmeden beni kestin. Ne kadar zor biliyor musun tüm midini yitirmek kendimi öldürmeyi bile düþündüm. Ýnsan az çok bir iþaret verirdi. Sana da kýzamýyorum yaptýðýn bir plan varmýþ boþa çýka bilirdi iþte o zaman ben maf olurdum. Þimdi ne istersen onu yaparým öl de ölürüm sen ki benim için kendi hatýrýný ortaya koydun. Sahi Ali benden hiçbir isteðin yok mu?  Ne olur söyle” dedi.

         Bende “zamaný gelince belki bir isteðimiz olur. Þimdi seni tanýdýk iyi bir yere veya belediye gibi bir yerlere yerleþtirmemiz lazým. Bundan sonra çok dikkatli ol.  Adam sana ne dedi duydun o alemin asýl patronlarý onlar. Bir hata yaparda ayný yerlere düþersen bu sefer sana hiç acýmazlar. Senin kazandýðýn para onlara gidiyor. Galiba tüm kazandýðýný sana verdi. Çeke baktýn mý? Evdeki patron geçinen seni sattýðýný söyledi. Sana demedi mi. Bir daha seni kimse rahatsýz etmeyecek yani birileri gelip seni götüremeyecek öyle söz verdiler. O damlarýn Ankara’da benim arkadaþlardan dönen iþleri var her zaman arkadaþlara muhtaçlar. Gelelim Selim meselesine onunla ne yapacaksýn Selim ben yokken oraya gidecek senin patron seni benim satýn aldýðýmý söyleyecek. Oda bana soracak bende yerini söylemek zorunda kalacaðým bundan sorasý senin alacaðýn bir karar.  Biliyorsun Selim evli. Onunla görüþsen bile sakýn oteline sokma adamlar seni kapýya atar” dedim.  Hülya gayet sakin çantasýndan adamdan aldýðý çeki çýkardý “aman yarabbi bu çok büyük rakam bana iki yýl yeter kimseye muhtaç olmam. Selime gelince o mantýklý insan iyi birisi bekâr olsa evlenilecek türden deðerli ona durumu anlatýrým. En azýndan Ali Bey bu kadarýný yaptý hayatýmý daha yýkma derim. Bir daha erkek istemiyorum. Benim isteyecek olduðum erkek zor bulunur. Onlarýn nesli tükenmiþ nadir bulunurlar bu zamanda”

      Hülya ya Ýstanbul ilçe belediyesinin birinde bir arkadaþ vasýtasý ile bir iþ buldum. Ýþe yerleþti çalýþmaya baþladý. Arkadaþa da sýký sýkýya tembihledim kimse rahatsýz etmesin. “O bana ait unutma” diye. Oda “emanet baþýmýzla beraber kardeþ” dedi.  Her Ýstanbul'a gidiþimde Hülyaya uðrayýp bir kahvesini içiyor haber alýyordum. Her kahve içiþimde “ Ali beni kurtarmaya mý geldin. Ben hazýrým haydi de gidelim. Yeter ki sen iste” demekte.  “yok, öyle þey adam gibi biri varsa seni verelim.

        Sakýn buradakilere sýr verme seni hala benim biliyorlar” demekteyim. “Selimle ne yaptýnýz. Selim bana da bir þey sormuyor” diye sordum. Hülya  “ben sana demiþtim Selim çok iyi bir insan olanlarý anlattým. Oda (vallahi Aliye helal olsun o bu kadar iyilik yapar da ben bu iyiliði bozar mýyým? Artýk dünya ahret bacým ol dedi) beni bir daha aramadý merak etme”.

    Aslýnda Selimle biz bütün bularý her gün konuþmaktaydýk. Selim “iyi ettin Ali kardeþim” demekte

          Bir seferinde Hülyaya uðradýðýmda onu düþünceli gördüm. Aklýma çocuklarý geldi ve sordum. “çocuklardan hiç haber alabiliyor musun durumlarý ne kocaman adam olmuþlardýr her halde. Ýstersen Gelip geçerken Samsundan haber alayým”  “Geçenlerde bir tanýdýk vasýtasý ile haber aldým çocuklar okula gidiyormuþ babalarý hala sokaklarda içip içip eve geliyormuþ evlenememiþ. Benim gibi aptalý nerede bulacak. Ali abi ne dersin bundan sonra yani bu kadar olaydan sonra çocuklarýma sahip çýka bilir miyim.? Eðer onu da baþarýrsam

Artýk ömrümü çocuklarýma adarým ne dersin”  güldüm “kýz sen unuttun galiba sen benimsin bakalým ben çocuklarýný ister miyim? Hani söz verdin ya ban unutma” sýrtýma bir yumruk indirerek  “ o zaman adam gibi al götür beni” deyince “ tamam desene Alinin baþýna iþ çýktý. Hadi bakalým iþin iyi artýk buradan emekli olursun kendini de sevdirmiþsin müdürlerin senden memnun. Sýra çocuklarý almaya geldi deðil mi? Ortaokulda iken kaçmak neyine idi senin. Bundan sonrasýný da sen hallet” Hülya bana arkasýný döndü ve abi ben sensiz ne yapabilirim düz yolda yolum þaþar vallahi. Sen ona da bir çare bulursun” Hülyaya bir þey demeden ayrýldým.

      Samsunda akraba bir taksici vardý Hülyanýn beyinin adresini verdim. Gizliden adamý takip ettirip resimlerini çekti. Çocuklarýn resimlerini, o ailenin maddi durumunu her ne varsa tespit ettirdik. Babanýn çocuklara kötü davrandýðýný, çocuklarý döverken resimleri, hepsini bir dosya yapýp yanýma aldým.

     Ýstanbul’a gelince Hülyaya uðradým. Ýþi çok yoðundu akþam iþ çýkýþý buluþalým dedi. Belediyede ki müdür arkadaþa uðradým. “Ali Hülya Haným artýk senin emanetin deðil bizim bacýmýz dürüstlüðü çalýþkanlýðý ile kendini bize sevdirdi ondan memnunuz” dedi. Akþam Hülya ile buluþunca “kýz sen ne yaptýn bunu buradan al dediler” Hülya nerede ise aðlayacaktý “þaka kýzým þaka herkes senden memnun. Amma bir þey var seni rahtsýz eden ne” “Abi birisi var gençsin güzelsin nenden evlenmiyorsun deyip duruyor. Bu laflar geçmiþte söylenenlerin aynýsý beni iþten attýracaðýný söyledi.”   “ sen merak etme kim iþten çýkar bakarýz ismini ver yeter”

    Elimdeki dosyayý Hülyaya verdim ellerime kapandý “ben sana nasýl dua ederim bilemiyorum. Þimdi ne yapacaðým bana söyle bu iþ bitsin çocuklarýmý periþan etmiþim. Allah beni af etsin”  “vesayet davasý aç iþimden dolayý Samsunda dava açma þansým yok de olur mu pek bilemiyorum amma mahkeme sana bir yol gösterir. Bu dosyaný en sonundan hâkime sunacaksýn avukatýna da verme” 

    Ertesi gün Hülyayý rahatsýz eden personeli müdür arkadaþ yanýna çaðýrdý ve “adam gibi iþine bak Hülya bizim bacýmýz seninde bacýn unutma. Eðer unutursan bende seni unuturum gider inþaatta çalýþýrsýn. Tamam, mý” adam neye uðradýðýný þaþýrmýþ bir halde “unutmam asla unutmam” dedi odadan çýktý. Hülyayý gördüðümde “Ali abi adama ne yaptýn beni gördüðü yerde canavar görmüþ gibi kaçýyor” dedi. “ isterse kaçmasýn Hülya kapýyý gösterdiler adama” dedi

    Hülya davayý açtý amma davanýn Samsunda görülmesi gerekir denildi. Güvenebileceðimiz ve benimde tanýdýðým Bir avukat bulduk. Üç Duruþma yapýldý. Hülya iki duruþmaya gelemedi.  Son duruþmaya geldi avukattan özür dileyerek elindeki dosyayý hakime verdi. Hakim dosyayý iyice inceledikten sonra baþka delile gerek yok deyip çocuklarý Hülyaya verdi. Oda çocuklarýný alýp Ýstanbul’da ki evine getirdi okula verdi.

        Ona “þimdi kendini çocuklarýna ada onlarý yetiþtir.” Dedim. Bir daha da onu rahatsýz etmedim o her bayram beni arayýp sitem etse de. Her seferinde “Yerinde sað ol bacým. Beni unut ki geçmiþ acýlarýný da unuta bilesin” dedim.

    Hayatý zehir olmuþ nice Hülyalar var bu alemde Allah yardýmcýlarý olsun. Gençlik hayali her zaman güzellikler getirmez insaný periþan eder. Kýzlarýmýza akýllý olmak düþer. Yaþlý tecrübeleri kullanmayý bilenler hep rahata ermiþtir          

Unutmamak gerekir.

Not: yaþanmýþ hikaye: isimler ve yerler kurgudur.

                                                                                                       Faruk Soydemir