ŞAİR USANDI
Gün gelir bir aşıktan, dinlersin hikayemi,
Mazi benden usandı, ben tozmaktan usandım.
Anlatmak istesem de, mutlak ûlvi gayemi,
Şiir benden usandı, ben yazmaktan usandım.
Göz yaşlarım kalemden, bir yaprağa döküldü.
Kafiyeler dilimde, hecelerim büküldü.
Defter isyan edince, sayfalar da söküldü.
Soru benden usandı, ben çözmekten usandım.
Gözlerim ağlar iken, yana düştü kollarım,
Kahır uykuya yattı, geceleri kollarım.
Sana şiir yazdıkça düğümlendi yollarım,
Sıla benden usandı, ben gezmekten usandım.
Gideceğim yer belli,derin derin kazdılar
Mermerlerin üstüne üç beş tuğla dizdiler
Kanatlandı düşlerim umudumu ezdiler
Kürek benden usandı, ben kazmaktan usandım.
Ay suya düştü heyhat, güze hazan gelmedi.
Şaire ve şiire hiç bir düzen gelmedi.
Necip Fazıl'dan sonra başka yazan gelmedi,
Kalbur benden usandı, ben süzmekten usandım.
Harun YILDIRIM
