2.Bölüm:

Gördükleri inanýlýr gibi deðildi, bir yandan öfke kemiriyordu içini Zehra’nýn.

-Eh, be kadýn bunca sene bunun için mi çektin onca cefayý. O sana tek tatlý söz söylemezken olacak iþ mi þimdi baþka bir kadýnla beraber olmasý…

Aklý almýyordu ama kýzgýnlýðý üzüntüsünü geçmiþti. Kadýnlýk onuru yerle bir edilmiþti. Ömrünü heba etmiþti ailesine ama ne için, ne için…

Þimdi, gidip yüzleþse kocasýyla inkâr edecekti. Ola ki çocuklarýný alýp gitsin gelir bulurdu gittiði yeri. Ne yol bilirdi kadýn ne yordam. Ne parasý vardý ne kalacak yeri.

Bir þeyler yapmalýydý. Bir yolunu bulup ayýrmalýydý yolunu kocasýyla hem de çocuklarýný yanýna alýp uzaklaþmalýydý gidebildiði kadar uzaða gidip.

Akrabalarýndan kimse yoktu ona kol kanat gerecek. Ne doðru dürüst bir arkadaþý vardý ne de güvenebileceði birileri. Bir mucize lazýmdý ona bu da olmadýk duaya âmin demekti.

Ta ki ona rastlayana kadar.

Hemen hemen her alýþveriþe gittiðinde karþýlaþýyordu onunla. Her nedense bakýþlarýný her seferinde üzerinde hissediyordu. Belli belirsiz gülümserlerdi birbirlerine. Ama tanýmadan, bilip bilmeden.

Belli ki hali vakti yerinde ve eski bir Ýstanbul hanýmefendisiydi. Oldukça kibar ve asil bir görüntüsü vardý etrafýnda ona pervane olan yardýmcýsýyla. Belli ki yalnýz bir kadýndý zira ne eþlik eden biri olurdu yanýnda ne de sohbet ettiði insanlar.

Gel zaman git zaman merhabalaþmaya baþladýlar ve derken kýsa sohbetlere. Bahsetmiþti kadýna ailesinden. Her ne kadar detaya girmemiþ olsa da her halinden belliydi Zehra’nýn bedbahtlýðý her ne kadar etraflýca bilmese de kocasýnýn gizli kapaklý çevirdiði iþleri. Onun bu kaçamaðýný yakaladýktan bahsetmiþti yaþlý kadýna ve son noktayý koydu kadýn:

-Hayatýmýn son deminde yalnýz ölmek istemiyorum. Al çocuklarýný ve taþýn yanýma. Seni ondan bir þekilde koruyacaðým ve ebediyen kurtulacaksýn ondan. Yeter ki yapacaðýmýz plana harfiyen uy. Uy ki onu sonsuza kadar çýkar hayatýndan.

Beklediði mucize gerçek anlamda gelip bulmuþtu Zehra’yý. Beraberce yaptýklarý plana harfiyen uyacak ve tereyaðýndan kýl çeker gibi kurtaracaktý kendini bu bencil adamdan, cici annesi Mualla Haným sayesinde.

Yeni evi, geleceði artýk kadýnýn iki dudaðý arasýndaydý. Bir müddet sonra da boþanýr ve özgürlüðüne kavuþurdu.

Ve iþte o gün gelip çatmýþtý…

3.Bölüm:

Eþref saati Mümtaz Beyin. Ne var ne yok serilsin ayaðýnýn dibine. Böyle gelmiþ böyle gider ne de olsa.

-Haným, kap gel þu çayýmý. Öncesinde gel hele yanýma, ov þu boynumu.

-Geldim, bey. Az bekle.

Bütün gün koþturmakta kadýn. Kolay mý onca insanýn iþini yirmi dört saate sýðdýrmak.

Kalk sabahýn köründe, kahvaltý sofrasýný kur, çocuklarýn beslenmesini hazýr et. Yetmedi iþe koyul hane halkýný uðurlayýp.

Bu arada, yatalak kayýnvalideyi de unutmamalý. Kolaysa sýrtla kadýný sok banyoya, bir güzel yýka. Bu da yetmezmiþ gibi, çarþý pazar alýþ veriþi.

-Of, of. Ýflahým kesildi. Þimdi sýrasý mý masajýn. Daha bulaþýklar yýkanacak…

-Gelin, gelin. Ver bakim þu ilacýmý. Siyatiklerim azdý iyice.

-Yetiþtim, ana. Kýmýldama sen. Aman düþüp de kýrma vücudunun kalan saðlam yerlerini.

-Kumanda nerede, haným. Hey kadýn, duymaz mýsýn?

-Sehpada gördüm en son. Az yanýnda.

Çocuklarýn gürültüsü de hak getire. Koþturup durmaktalar salonun ortasýnda.

Hane halký durmak bilmemekte yerinde.

Kapýnýn çalýnmasý eksikti þimdi de.

-Kim ola ki bu saatte. Kesin alt komþu þikâyete geldi.

-Kim o, kim o?

-Zehra Hanýma bakmýþtýk.

-Buyurun, benim. Hayýrdýr…

-Zehra Koþmaz mý?

-Evet, ta kendisi. Kötü bir haber deðil, deðil mi?

-Bu zarf sizin, efendim. Elde teslim etmek üzere görevlendirildik. Buyurun lütfen. Okuduktan sonra lütfen irtibata geçiniz. Ýyi günler, hanýmefendi.

Zehra’nýn kapýyý kapatmasýyla herkes baþýna üþüþmüþtü.

Elinde zarf kala kaldý kadýn. Kim göndermiþ olabilirdi ki. Babasý da annesi de rahmetlik olalý yýllar olmuþtu. Kalan üç beþ akrabasý deðil hatýrýný sormak yüzüne bile bakmazdý kadýnýn. Bu deðil miydi zaten kadýnýn bu denli ezilip büzülmesi ve köle gibi çalýþmasý.

Mümtaz Bey fazlasýyla iþkillenmiþti. Hangi densiz karýsýna bir zarf gönderebilirdi ki…

Kaþla göz arasýnda kaptý kadýnýn elinden zarfý.

-Ooo, maþallah Zehra Haným. Bu ne cüret, okuyalým bakalým.

Demesiyle bir hýþýmla okumaya baþladý içindekini.

‘’Merhaba, Zehra. Beni hatýrlamaný beklemiyorum. Ama nerdesin, ne yaparsýn her þeyi bilmekteyim. Ben, senin cici annen Mualla. Anan baban sað iken, babanla oldukça iyi arkadaþtýk. Dert ortaðý idim babanýn. Basit ya da sýradan bir iliþki deðildi bizimki. Ne zaman ki annen öldü az yas tutmadý baban arkasýndan. Ve anladým ki; annen ilk ve tek göz aðrýsýymýþ babanýn. Babaný tanýmazdan önce ben de evliydim ve beklenmedik bir anda yitirdim eþimi. Rahmetli iyi adamdý. Beni çok sevmiþti ve ben de onu. Çocuðumuz olmadýðý için ölümünden sonra yapayalnýz kaldým. Ve baban ile tanýþtým. Sevgiliden öte iki iyi dosttuk. Seni yýllardýr takip ediyorum. Baban öldükten sonra kimsen kalmadýðýný bilmekteyim. Bu yüzden yalnýz olmadýðýný bilmen için bu mektubu yazýyorum. Adresim mektubun altýnda yazýlý. Senden tek bir þartým var, Zehra Kýzým. Ömrümün kalanýnda seni yanýmda istiyorum. Nasýl bir hayat sürdürdüðün hakkýndan detaylý bilgim var. Þartým þu: Pýlýný pýrtýný topla ve yanýma taþýn. Ýstersen çocuklarýný da al ve gelin yanýma. Ben öldükten sonra serbestsin. Ýstersen yeniden kocanýn yanýna dönersin. Þunu belirtmeden geçemeyeceðim: Öldükten sonra tüm mirasým senindir. Zaten fazla bir ömrüm de kalmadý. Kocana gelince, o hiç de senin bildiðin gibi bir adam deðil. Düþün ve taþýn, kýzým. Haberini bekliyorum. Allah’a emanet ol.’’

-Ne demek bu? Vereceksin hesabýný. Söyle, nereden tanýyorsun bu kadýný?

-Ýnan ki hiçbir þeyden haberim yok benim. Ne tanýrým ne de görmüþlüðüm var.

-Asýl sen hesap ver. Ne iþler karýþtýrýyorsun?

-Ne iþ karýþtýracaðým be kadýn. Tanýmadýðýn birinin lafýna mý inanýyorsun kaç yýllýk kocanýnkine mi?

-Baksana sen. Ne kadar parasý vardýr ki bu kadýnýn. Aslýnda hiç de fena fikir deðil. Üç beþ ay idare ederiz. Sonra ver elini zenginlik. Bakalým neresi imiþ adresi…

Zehra kulaklarýna inanamýyordu. Hemen üç kuruþ paranýn hesabýný yapýp karýsýný gözden çýkarmýþtý adam.

-Sen ne dediðinin farkýnda mýsýn ha? Olacak iþ mi? Diyelim ki bu mektup sahte deðil, sen sanýyor musun ki yuvamý býrakýp o kadýnýn yanýna giderim?

Mümtaz Beyin gözleri fal taþý gibi açýlmýþ ardý ardýna okuyordu yazýlanlarý.

-Yarýn evet yarýn gidip öðreneceksin nesi var nesi yok. Fena mý haným, taþ attýk da kolumuz mu yoruldu? Ýdare ederiz bir süreliðine. Bak, kadýnýn da fazla ömrü kalmamýþ düþünsene ne kaybederiz ki?

Öylesine þaþkýndý ki Zehra. En azýndan bir kez olsun itiraz edip, gitmesini engellemesini beklerdi. Demek ki gözünde hiç deðeri yoktu adamýn. Adamýn tepkisi ve para hýrsý bürümüþ o hali akýllara zarardý doðrusu. Bu kadar kolay olacaðýný bilseydi hiç de böyle endiþe duymazdý plan yapmazdan önce.

Bir o kadar buruktu da içi kadýnýn. Üç kuruþa tamah eden bir adamla onca sene evli kalmýþ ve kaynanasýna öz annesi gibi bakmýþtý oðlu bir bardak su dahi getirmezken.

Ýki damla yaþ süzüldü onu da çarçabuk siliverdi. Evet, artýk yeni bir hayata baþlayacaktý ama kýrgýnlýðý da ömür boyu sürecekti. Adamýn arkasýndan baka kaldý. Ne þüphe etmiþti ne de üzülmüþtü adam. Paranýn sýcaklýðý eritmiþti içindeki buzlarý ne var ki bu sefer de Zehra’nýn yüreði buz kesmiþti.

Ebediyen görmek dahi istemediði bir adama onca yýl karýlýk yapýp bir çýrpýda da harcanmýþtý bozuk para gibi.

Adam, arkasýný dönüp odasýna giderken ondan son duyacaðýný da duydu:

-Hadi yatalým, sabah ola hayrola. Git de bak þu anam olacak kadýna ne istiyormuþ. Deminden beri baðýrýp duruyor. Uykum var benim. Sen de çabuk tut elini. Erken kalkacaksýn. Sakýn ola ki geç kalmayalým. Kadýn cayar mayar da görürüz günümüzü o zaman,

Demesiyle odasýna çekildi Mümtaz olanlardan bihaber ve kendi kazdýðý kuyuya düþeceðinden bihaber.

Zehra’nýn önünde yepyeni bir hayat uzanýyordu artýk: Mümtaz ve yalanlarýnýn, zorbalýklarýnýn olmadýðý pýrýl pýrýl bir gelecek. Hiç beklemediði bir anda kaderin tecellisi ile yeniden doðacaktý. Yalnýz deðildi artýk. Zehra ve umutlarý, Zehra ve yeni ailesi. Paraya tamah eden bir adam deðildi artýk onun kocasý ama yüreðini ve imkânlarýný seferber eden yaþlý bir kadýn ve sevgisini esirgemeyen, esirgemeyecek olan. Yeniden doðmak bu olmalýydý. Ýçinde en ufak bir endiþe ya da piþmanlýk yoktu genç kadýnýn bilakis tarifsiz bir neþe ve emsalsiz bir heyecan vardý yeni bir hayata uzanan yolda adým adým ilerleyecek olan kadýna eþlik eden…