Omar Giresun’un Keþap ilçesine baðlý Armelit semtinde bir köyde yaþamaktadýr. Yaþadýðý köy kestane ormanlarýnýn hemen önündedir. Omar tek kýrma 12 numara bir av tüfeði vardýr. Bununla her attýðýný vurmaktadýr. Güz günlerinde Tarla ve bahçelere zarar veren yaban domuzu ile köylü baþ edememektedir. Omar tek kýrmasý ile hedefine düþen yaban domuzlarýný hiç aksatmadan vurmaktadýr. Her ne kadar yaban domuzlarýný vursalar da domuz çok ürediði için sürekli çoðalmakta ve sürüler halinde dolaþmaktadýrlar.  Omar dan baþka köyde yaban domuzu avlayan bir çok insan vardýr. Domuz avlamanýn Çeþitli yöntemleri vardýr, domuzun geçeceði yerlere telle hazýrlanan tuzaklar kurarak, “tehlikeli olsa da çýplak elektrik kablolarý “ çekerek ( yakýn köylerden birinde bir seferinde bu yöntemi kullanayým derken sabah kablonun fiþin çekmeyi unutan ev kadýný bahçeye gidiyor ve çarpýlarak hayatýný kaybetti)  bu sistemi kolay kolay kullanan olmuyor. En garantisi av tüfeði ile vurmaktýr.

      Omarýn yakýn komþularýndan Almanya da çalýþan Selami Bey heves etmiþ kendine bir tane çift kýrma süper pouse on iki numara av tüfeði almýþ; fakat fýrsatýný bulup onunla avlanmaya gidememiþtir.

     Omarýn tek kýrma ile avlandýðýný görünce  “Omar bu tüfeði hiç kullanmadým heves ettim aldým amma avlanmaya fýrsatým olmadý, sen tek kýrma tüfekle yaban domuzu avlýyorsun bun sana vereyim bir mermi atan silah nerede iki mermi atan silah nerede biri ile atýp düþüremezsen domuz seni parçalar al bunu” der ve çifteyi Omara verir.

    Omar çifteyi alýr bir iki deneme atýþý yapar bakar güzel þimdi elindeki tüfeðin menzili de uzun aklýndan domuza yanaþmada da bu iþi bitiririm diye düþünür. Birkaç defa düþündüðünü gerçekleþtirir uzak mesafeden de yaban domuzunu vurabilmektedir.

    Bir gün köyün düzlük kýsmýnda domuzu görür. ( tarladan mýsýrlar biçilince saplarý toparlanarak yere dikilen uzun bir aðacýn etrafýna sarýlarak otlu dediðimiz küme yapýlýr burada mýsýr veya ot bozulmaz, bu küme kýþýn karýn altýnda açýlýr ve hayvanlara yiyecek olarak verilir) Omar bir otluk kümesini üzerine çýkar oradan gördüðü yaban domuzuna ateþ eder, domuzu vurur amma hayvan düþmez; Karþý köyde yüksek bir yerden köylüden birkaç kiþi de Omarý seyretmektedir. Yaralý domuz hýzla Omarýn bulunduðu olluk aðacýna doðru gelmektedir. Omar ikinci mermi ile onu düþürürüm diye düþünü tüfeði domuza doðrultur tetiðe basar amma mermi parlamaz tekrar bir daha basa yine olmaz. Bu arada domuz otluðu sallayarak Omarý düþürmeye uðraþýr. Köylü olayý seyretmeye devam etmektedir. Derken domuz Omarý otluktan düþürür. Omar dengeli davranarak domuzun sýrtýna atlar hayvan bu sefer çýlgýn gibi otluk aðacýný etrafýnda dönmeye baþlar Omar sýrtýnda kulaklarý Omarýn elinde bir on beþ dakika dönerler.

Seyreden köylüler “Omar bu sefer bu domuzu ehlileþtirecek her halde baksana domuzu at gibi koþturuyor” diye þakalaþýrlarken domuz yönünü ormanlýða çevirir Omar sýrtýnda ormana dalar. Aslýnda köylü iþin farkýndadýr “þimdi Omarýn iþi zor “ derler ve acele ile o taraf hareket ederler. Varýrlar bakarlar ki Omarýn her tarafý kan içinde ve kýmýldayacak hali yok domuz yüz metre aþaðýda derede ölmüþ. Omarý alýrlar hastaneye götürürler Omar on beþ gün hastanede iki ay da evde yatakta kalýr. Onu seyreden köylüler Omarý ziyarete geldiklerinde “Omar seni bir kere otluk aðacýn tepesinde gördük birde baktýk ki domuza binmiþsin domuz sefasý yapýyorsun vallahi bizi de heveslendirdin keyifli oldumu bari” dediklerinde Omar “ siz dalga geçin baþka çaremi mi vardý.  Beni önüne alsa azý diþleri ile param parça ederdi. Bana sorsanýz ucuz kurtuldum. Benim neyime gerek çifte kýrma tüfek az daha ölüyordum” demektedir.

   Omar artýk domuz avý yapmamakta “ ben dersimi aldým” demekte