1
Çok değerli dostum İsa Solakoğlu’na ithaf olunur;
Geçtiği tüm yollar dikendi taştı
Yılmadı sabırla aştı İsa Bey
Eliyle kazıdı tırnakla eşti
Hak için bağrını deşti İsa Bey
Niceler kapından nüfusa erdi
Gönül hanı geniş verdi de verdi
Hiç kimse sormadı var mıdır derdi
Dostun yardımına koştu İsa Bey
Akkuş ilçesiydi il ise Ordu
Buralarda yaşam ne kadar zordu
İzmit’e yerleşti ikinci yurdu
Bir iki üç oldu beşti İsa Bey
Tebessüm ekiyor gittiği yerde
Arayıp sormakta hayırda şerde
Vefası söylenir şehirde kırda
Mazlum için uçan kuştu İsa Bey
Merhaba diyorken gülmede yüzü
Rab’bın verdiğine daima razı
Saçlarında yansır çilenin izi
Aile babası eşti İsa Bey
Sırtına kar kaldı çektiği cefa
Belki de göçecek sürmeden sefa
An geldi ağladı görmedi vefa
Muhammet işlere şaştı İsa bey
Ademi geç buldu sen gibi dostu
Yanımda var isen delinmez postu
Dosta omuz vermek şiirin kastı
Sırtımı verdiğim taştı İsa bey
Âdem Efiloğlu