Yeter...
üzülmek istemiyorum artık 
akşamlardan kaçarken gecelere düşürme gözlerimi 
uykularım yokluğunu ezbere biliyor 
acımı acıma dokundurma yine 
bırakma ruhuma tufanları 
ağlamak dert değil de 
gözyaşlarım yüreğimi kurutuyor...

unuttum mu diye merak etme sakın 
bil ki 
beni bana bırakmadın 
her gören beni sen sanıyor 
sen dedikçe halâ içimde yaram kanıyor 
ezilmiş toprak gibiyim işte
yağmurlara küsmüş
adımların niye...
niye 
adımların ...

soruyorsan eğer 
bu ağrının tarifi yok, zamanı yoktur 
bitmişliği kadar 
takvimi geldiğin an başlıyor
bu kadar zulüm yeter
gelişin gidişinden de beter
külünü saran kor ateş gibi 
her seferinde canımı yakıyor ...

23 Eylül 2014

bir şiirin ardından 

ARZU KARADOĞAN
( Efsane başlıklı yazı A.KARADOĞAN tarafından 23.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.