Gül kokulu peygamberim

Dün yine hayatını okudum

Kâinat senin nur yüzün sebebi ile yaratılmış

Parlak gül renginde

Ne beyaz ne esmer

İki rengin ortası gül kırmızısına benzer nurani yüzün varmış

Yüzünden nurlar akarmış

Dişlerin inci gibi parlak ışıl ışılmış

Gülerken konuşurken

Ağzında dişinde nurlar fışkırırmış

Sen daima güzel kokarmışsın

Saç ve sakalının bakımına da bakarmışsın

Ümmetine hep gülümseyerek konuşurmuşsun

Gönüllerine imanı nakış nakış örermişsin

Sen ne yersen etrafındakilerine de onu yedirirmişsin

Son derece elin açık ve cömertmişsin

Âlemlere Rahmet olarak gönderilmişsin

Herkese sevgi ile rahmet ile merhametle davranırmışsın

Hele ki bağışlamayı çok çok severmişsin

Hem cesur hem de yumuşak davranırmışsın

Her zaman doğruyu söylermişsin

Ahlakın güzelliği ile dolaşır

Zekânın keskinliği ile her türlü övgüye layık idin

Aşırı olmaktan uzak

Nefsini bir tuzak

Müminleri kardeşlik ile kucaklaştırdın çabucak

Yeme içmede pek yoksulluğu yaşar gülerdin sımsıcak

Namazı çok kılardın

Her duanda ümmetini içine katardın

Senin şefkatin merhametin Yüce Allan’dandı bambaşkaydı

Bütün varlığınla şefkatinle ümmetim ümmetim derdin

Çoğu zaman ümmetin için gözyaşı dökerdin

Hayatında ümmetini bir dantel gibi şefkatin ile

Gönüllerine imanı işleyerek nakş ederdin

Ümmetin Allah’ın Rahmetinde oluk oluk nasiplensin diye uyumadın

Dualarında biz ümmetin için gözyaşları içinde sabahlara kadar ağladın

Yüce Rahman bir ayetinde:

Size kendi aranızdan öyle bir peygamber geldi ki

 Sıkıntıya düşmeniz O’na çok ağır gelir.

Kalbi sizin için titrer,

 Müminlere karşı pek şefkatli ve merhametlidir.” (Tevbe, 9/128)

Senin bu muazzam şefkatini bizlere bildirdi

Öylesine şefkatli idin ki

 Kalbimize siyah bir toz konmasın diye uğraşırdın

Biz ümmetine dünya ve ahirette saadete götürecek yolları hep tebliğ ettin

Sana eziyet edenler için Hidayet’e ermesi için Yüce Allah’a yalvardın

Sidretü’l-Müntehâ”nın misafiri olmak sadece sana bahşedilmişdi

Miraçta bütün varlığın ibadet ve tesbihlerini Cenab-ı Allah’a sundun

 “es-Selamü aleyke eyyühennebi” hitabına mazhara oldun

Sen yine de yine ümmetini düşünmüş “es-selamü aleyna ve ala ibadillahissalihin”

 Diyerek selam ve emniyetten ümmetinin de olabildiğince istifade etmesini niyaz etmiştin

Mahşer günü herkes annenin evladından

Babanın evladından kaçacağı o günde

Sen ümmetim ümmetim diyeceksin gül kokulu Peygamberim

Seni göremedik

Kokunu hissedemedik

Yanında beraber yürüyemedik

Ama senin izinden yürümek için yetiştik

Ahirette seninle olmak için sünnetine sarıldık

Senin gibi herkese kolaylık sağladık

Senin gülümsemen gibi olamaz amma herkese gülümsedik

Kuranı yaşayamasak ta emrine uymaya çalıştık

Günahımız çok olsa da Yüce Rahmanın Affına sığındık

Ahiret te senin ile olmayı yüce Allan’dan diledik

Yüce Allah’a hamd olsun

Seni bize Rahmetellil âlemin diye gönderdiği için

Ve tüm Salat ve selam sana ve ashabına olsun Gül kokulu nebi

Mehmet Aluç

 

( Yanında Beraber Yürüyemedik Ya Nebi başlıklı yazı kul mehmet tarafından 20.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.