Ýstanbul’da bir akþam vakti

Saat beþ geçmekte özlemleri

Sýtký sýyrýlmýþ hayallerin teferruatý

Göðün derinliklerinde gizli.

Düþ birikintisi nice gizem

Gizemlerin içinde bir ben

Bir de hayaller yitip giden.

Ufuk seyrelir gözümün önünde

Katmerli acýlar birikmiþ iken en derinde

Sýfatsýz kimlikler çoktan sýrra kadem bastý

Eþkâli aydýnlýðýn

Gül kokulu arka bahçemde.

Sayýsýz ihtimal

Ve muteber bir yalnýzlýk

Çoktan çarmýha gerildi

Hayal þehirler

Kanýksanmýþ tecellisi

Çoktan beri.

Kavuþan insanlar bir yanda

Özlem haykýrýr kiminin sol yanýnda.

Sus ve sorgulama

Asla isyan da etme

Mükellef olduðun o sahipsiz duygulara.

Bu kadar mý kýsa sunumu ömrün

Bu kadar uzak yakýn bildiðin

Ve bu kadar mý zor

Ýfþasý gerçeklerin.

Ne varsa görüp göreceðim

Yitip giderken kâfir zaman

Tut ki bir o kadar kifayetsiz

Yürek dediðin

Var say iþte

Ne gerek var izahata

Büyülü bir mecra adeta

Özlem dediðin.