Online Üye
Online Ziyaretçi
Yürüdüğüm yollarda aklımda hep sen vardın
Hasretinle dolsam da özledim diyemedim
Sesini duymayınca kalbime hüzün sardın
Yine sende kalsam da özledim diyemedim
Bu kadar zor muydu ki sen benim adresimken
Yudum yudum içtiğim sonsuzluk nefesimken
Ömrümce aradığım emsalsiz hevesimken
Seni rehber bilsem de özledim diyemedim
Hiç arayıp sormadın bilsen nasıl haldeyim
Süründükçe bedenim ıssız susuz çöldeyim
Sessiz sessiz yansam da aşk dediğim göldeyim
Yasakları delsem de özledim diyemedim
Kuytulara sinerek sakladığım bu telaş
Başlıyor yüreğimde vuslatın denen savaş
Sevdanın menzilinde erirken yavaş yavaş
Özleminden ölsem de özledim diyemedim
Kıvranıp duruyorum gördüklerim hep serap
Geçmiyor ki sevdiğim başımda ki bu türap
Her gün acı bir sınav her gün sensiz ıstırap
Uzaklara dalsam da özledim diyemedim
Ulaşır mıydı sesim caddelere çıksaydım
Bir nehire karışıp damla damla aksaydım
Buhar olup buluttan cemaline baksaydım
Her mekâna gelsem de özledim diyemedim
Ey Âdemi dert değil sitem dolanan dile
Gönüllü kurbanıyım çekerim bile bile
Sırtlandım kederimi çile üstüne çile
Beni sende bulsam da özledim diyemedim.
Âdem Efiloğlu