Ey Sevgili Yarenim
Gönül denen şu namert çıkmaz ateşten közden
Ben dünyayı yaktım da sen kibrit çakmazmısın Terledikçe bu sinem yağmur dökülür gözden Ben bentleri yıktım da sen damla akmazmısın
Kabardıkça kabarır yine ayranı suyu
Sevdana aşinadır buda gönlümün huyu
Anladım gönül şehrin dipsiz bir derin kuyu
Uzatsam ellerimi tutunup çıkmazmısın
Ey sevgili yarenim can dediğin bu ne ki Öküz saban sürmezdi olmadan diğer teki
Ben yoluna baş koydum senden gelene peki
Bir gün olsun gönlüyün gözüyle bakmazmısın
Yıllar var ki gülmeyi unuttu gayrı çehrem Öyle çok muhtacım ki senden gelse bir ehlem
Sarardım gül sineme iyiki geldin sehlem Çöl olmuş şu gönlüme bir fide ekmezmisin
Kuşa süt nasip olsa olurdu anasından
Karalara al dedim ben sevdayın yasından
Bıktım usandım gülüm dünyanın yasasından Şu çile kağnısını benimle çekmezmisin
Mühür vurdum dilime lal olsun sussun diye
Hiç isyan edemedim niye doğdum ki niye
Kul Garib’im bu sevda ol rahmandan hediye
Ben buyun büktüm gülüm sen boyun bükmezmisin
Emine Çerçi
(
Ey Sevgili Yarenim başlıklı yazı
kul-garip tarafından
9.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.