1 Gonca Gül
.
Âsümandan gizli, âfitâba düşen cemren
Yeter ermeye vuslat ol açar açmaz gülüm
Yağmur gibi yağmakta, mehtaba düşen cemren
Gönlüme yedi milât ol açar açmaz gülüm
.
Katre katre saçarken, perdeler kıskanıyor
Mâziden kalma sanki, eski kesik kanıyor
Nazarı itibarı, sesi kısık anıyor
Cennetten gelen evlât ol açar açmaz gülüm 
.
Güzellik kıbleleri, sende sürgündeydiler
Hicrân sallayan eller, tekessür gündeydiler
Yetkin hasretti bakış, göze üzgün deydiler
Secdeden çıkmaz salât ol açar açmaz gülüm
.
Kavuşanlara kucak, havva sevecenliği
Karanlık kuytularda, aşkın müstehcenliği
Leylâ leylâ dedirten, Hakk’ın bilecenliği
Mecnunuma tek cellât ol açar açmaz gülüm
.
Kıvılcımlar salmakta, gönlümüzde yaşayan
Damla damla taş deler, gözümüzde yaş ayân
Sineleri kavurur, dişisiz bir aşiyân
Bağnazıma müşkilât ol açar açmaz gülüm
.
Kaleminin kömürü, bu müstakbel kaderim
Yoksulluğun kalbinde, sanma hasbelkaderim
Sükutun esrârında, meyus ve mükedderim
Bir sultâni hayâlât ol açar açmaz gülüm

...........................
Tekessür :: Çoğalarak çoğalan
Meyus :: Üzgün
Mükedder :: Üzgün olmanın müzmin hali :(Şimdi artık meyus ve mükedder yaşayıp gidiyoruz)
Âsüman :: Gökyüzü
Âfitâb :: Güneş
( Gonca Gül başlıklı yazı yoksul tarafından 8.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.