Şiir de,
Su gibidir,
Azîzdir.
Bazen durgun akar yatağında cümleler.
Kuğu misali biraz nazlı,
Biraz da edalı.
Bazen,
Taşar bendinden sığmaz yatağına
Debreşir her bir kelime
Paramparça eder sineleri
Lime lime.

Peki;
Ya şairin yüreği !
Onu kimler anlayacak
Belki,
Bir başka şair ancak.
Çünkü,
Onun da yüreğide fırtınalar kopar
Kâh'ı yanar
Kâh'ı oluk oluk, içten içe kanar.
Varıp en umulmadık bir şiirde arınıp yunar.

Nasıl ki;
Sancısız doğum olmaz.
Her doğum sancılıdır.
Şiir de öyle.
Düştükçe şiir hece hece
Kelâm'dan kalem'e
Yanar yürek,
Dudak kurur.
Hangi şair Allah aşkına sancısız şiir doğurur ?

Belki siz,
Sadece okur geçersiniz.
İçlerinden,
İşinize yarayanı alır
Ve,
Seçersiniz.
Ama şair,
Anne misali
Hangi parmağını kesse acır.
Şair şiirinden geçer mi dersiniz, yüreği sancır.


Kimbilir kaç geceyi haram etti kendine,
Kaç günü bağış
Katmak için küçük bir heceyi şiirine.
Kaç gece uykularını böldü dersin
Mısra mısra kanarken şiir gecenin leb'inde
Şairin yüreğinde,
En derinde.

Hasılı kelâm
Şiir deyip geçmeyin
Hece hece,
Öpün,
Koklayın.
Öyle okuyun.
Bir ömür yüreklerinize
Gömün saklayın,
Hissedin iliklerinizde,
Duyun feryadımızı duyun.




( Peki Ya Şairin Yüreği / Şiir Deyip Geçmeyin başlıklı yazı Halis Kandmr tarafından 4.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.