Sen, ben ve ötekiler hepimiz insanýz,

Hepimiz ayný þeyler için yaþarýz,

Bazen düþünür hayal daðýný aþarýz,

Bazen demli çayý þekeri fazla katarýz,

Sevgiyle doðduk hakikatle büyüyeceðiz

Kimi zaman gülüp kimi zaman aðlayacaðýz,

Yarýna doðru giderken bu günü bekleyeceðiz,

Bazen maziye hatýrlayýp geriye bakacaðýz..

Hayallerle beslenip rüyalarla doðarýz,

Kimi zamanda ne olduðumuzu anýmsarýz

Seven var mý diye düþünüp hayal kurarýz

Seven yoksa dünyamýz yýkýlýr altýnda kalýrýz.

Ancak bir hatýra kalmasa da aklýmýzda,

Yinede bir sýcaklýk kalýr kanýmýzda,

Sevgi ayrýlmaz asla bizim canýmýzda,

Bir sanat eseriymiþ gibi ufka bakarýz,

Ýnsan her dediðini yapar yeter ki istesin,

Her þey, her fýrsat ele geçer yeter ki beklesin,

Yeter ki hayattan  bir insanlýk iyilik  istesin

Ýþte o zaman fani dünyada rahat yaþarýz…