Online Üye
Online Ziyaretçi
Bildiğim tek bir şey var adını andığımda
Yolların sonundaki vaha'ydı gözlerin
Ve bir avuç toprak gibi kutsaldı tenin
Akarken zamanlarda sularda yandığımda
Uzaklarda anlatılan bir hikayenin
Yankısıydı ulaşan kulaklarıma
Sevdaya aç biçare gönüllerin
Türküsünü fısıldıyordu dizelerin bana
Bembeyaz bir tebeşirle
Aşkını yazdın yüreğimin kara tahtasına…
Nihayet geldin ya
Yalan sevdalar sokağından çıkardın ya beni
Sensiz dünyamın başkahramanı oldun şimdi
Ve sağır kulaklara sevda türkümü dinlettin
Denizin türküsünü yazdın yani…
Ve biliyor musun sevgili
Aynadaki yüzüm bile kıskanıyor artık beni
Ömrümün geri kalanı
Gözümden bile esirgediğimsin
Şu kara gözlerdeki fer’sin artık unutma…
Gönül sokağımda dolu dizgin koştur atını
Yelelerini savur aşkımın rüzgarında
Hamd’ime ve şükr’üme sebebimsin sevgili
Denizin mavisinde bulduğun sükuneti
Kaybetme sakın
Gözlerinin kıyılarında çiçek açsın bu sevda…
Yazarın
Önceki Yazısı