Sevgisi bizlere güç kuvvet veren güzel insanlar vardýr, onlar ordadýr bizler buradayýzdýr yani ayrýyýzdýr fakat onlarý sevmek gönlümüzde güller açtýrmaya bizleri daha olumlu düþündür meye ve hissettirmeye yeter de artar bile. Onlarýn; belki çileleri bizimkinden fazladýr lakin maneviyatlarý bizimkinden çok  daha güçlüdür. Ýnsan maneviyatça kendinden daha güçlü olaný sevmekle kendinde de güç bulabiliriz beklide buluruzda. Bu güç akýþýnýn aslý nedir çok iyi keþfedebilmiþ deðilim fakat þunu söylemek isterim ki: iyi insanlarýn hepsi iyi atlara binip gitmediler uzaklara… 
Ýnsan çevresinde yeterince iyi insan göremiyorsa kendisi arayýp bulamadýðý o insanlardan biri olmaya gayret etsin, mutlaka kendisine benzeyen insanlarla karþýlaþabilecektir. Ýyi insanlar iyi atlara binip gittilerse birkaç tanesi neden geri dönmesin ya da kendileri gibi iyi insanlar yetiþtirmesin, siz olsaydýnýz mutlaka böyle bir þeyler yapmaz mýydýnýz? Dünyadaki en zor iþlerden birisidir iyi insan yetiþtirmek, bunun yollarýný yöntemlerini ve erkanýný bilebilmek  bir erdemdir.Ne mutlu ki iyi insan yetiþtiren babalara.Ancak ne zordur ki bizler böyle yüce gönüllü insanlar tanýmamakta onlarý her ne kadar hakkýyla bilemesek de bazen kendi aynamýzda bile onlarýn güzelliklerini seyredebiliyoruz. Yani onlarý sevdiðimiz saydýðýmýz müddetçe onlar manevi bizlerin yanýndalar kendimizin ve kardeþlerimizin aynasýnda onlarý seyrettikçe saygýmýz, sevgimiz, baðlýlýðýmýz da artmaktadýr. Belki bu saydýklarýmýzdan daha ileri güzellikler de yaþamak mümkün, kim bilebilir?