Online Üye
Online Ziyaretçi
Tutanaksız bir sevdanın
iki yüreği
Bitimi belki de tüm
yalnızlığın
Ve dirayetsiz
hükümlerin izafi izdüşümü
En az kendin kadar
Ne varsa biriken
Eşkâli belirsiz ne de
olsa
Tanınması mümkün
olmayan
O suretler derinden
bakan
Dokunuşuyla can yakan…
Tutkunun terki
Çarkın dönümü
Yalıtılmış ve naif bir
mefhum
Adı olmayan
Bir nebze de olsa
dünyayı unutturan.
Kıdemli bir o kadar
Zafiyeti insan olmanın
İçten içe özlem kokan.
Kaldığında bir başına
O aynalar başladığında
kovuşturmaya
Ve derken durur o kâfir
zaman.
Titrek ellerin titrek
dokunuşları
İnceden inceye yürek
sızlatan.
Yürek ve insan
İnsan ve hisseden
umarsızca
Yadsımadan tüm
varlığını.
Bir kıvılcım bir
kıvılcım daha derken
Duygular bir bir yanıp
sönerken
Bir yanı eksik belki de
Çoktan yarım kalmış bir
hikâye.