Kul Figani kardeşime kalışın bir hoşluktur
Gidişin ise bir yokluk bunu iyi bilirsin
Gidersen üzülürüm bilirsin
Soranlara söyleyecek sözüm yok
Bilmem ben ne ederim
Senin şiirini okudum da ilham aldım kardeşim derim
Bence gitmeden önce iyice düşün taşın
İdareli kullan yoksa kalmaz biter aşın
Sen gidersen gözlerde akar gözyaşım
Peşin hüküm verme biraz düşün az da kaşın
Zor anda kalırım en iyisini beraber ölçelim
Girelim gönüllere beraberce akın akın
Kul Figani kardeşim ile yaşanmaz sebepler
Sürçi lisan olursa affetmek kula ne güzel yakışır
Günde yüz tövbeyi affeder Yaratan
Peşin karar ile olmaz hüküm gönül yaralar
Peşin sözü bilmeden kullanır kullar
Oda gönüllerde açar yaralar
Acısı ile tatlısı ile geçiyor ömür
Kar kış gününde lazım olur kömür
İyilikle ne güzel geçiyor bu ömür
Açacağın kapıyı çarpma kötülük öldü sizlere ömür
Gönüldür vurma gönüldür yıkma kapısını
Gönüldür bu sevmek için Rahman kurmuş yapısını
Kul Mehmet derki hakka çıksın yolumuz
Zaten günaha giriyoruz çoğumuz
Zamanı geldiğinde ölecek bu ruhumuz
Gönül yıkmadan yaşayalım derim
Biz dürüst kul olursak Allah her şeye kerim
Haydin gelin beraberce hakka doğru gidelim
Beraber olunca nasıl güzellik yaşanırmış görelim
Mehmet Aluç
Not: Kul Figani kardeşimin -Sen bilirsin- şiirine ithaftır..