GİZEM VE ÖTESİ
Gizem, meçhul ve mağrur, ışığı alaca,loş;
Elimde aşktan fener, bir sağa bir sola koş.
Bir inada takılır, kah koşan ayaklarım.
Düştüğüm çukurlarda, kaç diken ayıklarım.
Gündüz ay’a yalvarır, gece yar sayıklarım.
Dizeler duygu döven, havanda yayıklarım.
Gizem kara gömleği, saf gerçeğe attıkça;
Sevgiliye coşarım, maskeler yırtıldıkça.
Sırlar soyunsun artık! Karanlığın içinden;
Boşansın tutsak ruhum, neden’den ve niçin’den
Vuslata akar gönül, çıkıp kuyu içinden;
Nazlı yari süzerim, kutsal aşk süzgecinden.
27.08.2014
Kadir KOCA