***ANNEMDEN BİLE ÇOK SEVDİM SENİ***
Neden sıkı sıkı tutmadın ki ellerimi
Neden bir başıma bıraktın bu koskocaman dünyada beni
Öyle muhtacım ki şuan sana,
Ve senin o eşsiz sevgine.
Yokluğunun acısını bir başka,
Hemde çok derinden hissettim
Nah şuram,
Tam da iki kaburğamın arası
ince ince
Çok da derin den sızladı bu gece.
Mazimiz bir bir geçti gözlerimin önünden,
Senli geçen günleri yâdettim,
İçim kan ağlayarak mahzun boynu bükük ve sessizce.
Akşamları nasıl da sabırsızlıkla beklerdim
İşten eve dönüşünü.
Terinin tuzu yaksa da dudaklarımı,
Öpmelere doyamazdım yorgun gül tenini.
Bak hala unutmadım,
Yemekten sonra bol şekerli içerdin kahveni.
Bir bilsen,
Bir bilsen nasıl da çok özledim şimdi seni.
Hiç bu kadar derinden hissetmemiştim yokluğunun acısını.
Kollarımı boynuna sımsıkı dolamak,
Başımı göğsüne yaslayıp
Saatlerce ağlamak istiyorum sinen de.
Biliyorum sen şimdi,,
= Koskocaman bir kadın oldun,
Kendinden utanmalısın,
Ağlamakta neyin nesi oluyor diyeceksin.
Halbuki ben gölgesi büyük, kendisi küçük bir kadınım.
Oysa,oysa sen bunu nereden bileceksin.
Yıllar geçti aradan hiç kimse senin kadar sevmedi beni.
Çatlasa da ayaz vurgunu tenim ,
Hiç kimseler senin kadar içten öpmedi beni.
Sahi sana bir sır vereyim mi bu akşam?
Ama sesiz ol ne olur,
Sakın ANNEM duymasın.
Ben annemden bile çok sevmiştim seni.
Gölgem büyüdü ,ben küçüldüm
Ben hala sana tutkun
Ben hala sana vurgun
Ben hala sana aşığım
Duy sesimi
Varlığıyla yaşamama sebep olan adam
Vakitsizce terk etsen bile beni
Ben hala seni çok seviyorum ey benim canım Babam.
S.SAMYELİ