işin aslı o’zmanlar bende aklımdan
Güdük İmine’yi geçiriyon,
İmine de nası emme, bi içim su
resmen zelvi boylu olmasa bile

lokum mu, lokumudu

her yannarı ben buradayın deyo

kütür, kütür.. mefrat ki o gadak olu(r),

her yanarı ayrı oynayo


önüş çelimsiz bişiyidi işin aslı

bobaçça falları bakarkan bile

kimse bunu gaale almazdı
kimse bunun farkında değiliken
yeşil fistan, al-gırmızı fanille
sanki hemen soluvucak gül gibi

bet-beniz küllüyen zıfır
emme akrannarının içinde farklıydı

kimselere benzemezdi..

 

ana!

“gaşla ğöz arasında ” birden süydü bu!

bi irekdi kii nassı!

eti-butu yerinde
domurcuklaşıvıdı

al beni deyyo da

başga bişiy demeyyo

gel de havaslanma

gür sarı saşlı, yay gaşlı
buyday yanaklı
gocaman-gözlerinin ağı ak, ap-apbak
ala-ala pam-parlak gözler
yok denecek gadar gaybolmuş (h)okka burun
yeni aşmış gül gibi dudaklar

gırmızı-gırmızı yanaklar
gelincik sapı ğibi, incecik boynu,

insan havas olmaz da n’olu(r)..


emme asıl o yörürkeneki hali

yolda belde bi gedişi var kiii..

sanısın arşınlayo

yörürkene başı dik

dimdik!
bu bi yolma yolar
bi halı dokur
bi asbap tokuşlar
ya hay!

dutduğu iş yüze gülüyo

“benin” deyo
bin kere maşallah
breeh breehh breh!

 

ne de olsa zengin gızı arkadaş
duruşundahı asalet
taa garşıya bakar
gevşek, gaynaşık, fingirdek bi durumu yok,
kimseye eyvallah etmez
burnu yere düşse eğilip almaz derler ya
ta öyle valla.. dobura-dop ,
burnundan kıl aldırmaz
“işdee insanın doğurdacağı garı
işdee çocuklarımın anası” dedim idi
“tam anama ilayık bi gelin”

anam da bireş Osmannı ya hanı;

“-boban esgerden hasda dönüp de
yılın yılı yatınca….”

her işi kendi bildiğinden
hemi iki evi idare etmiş
hemi de iki çocuğunu böyütmüş
kendi bilmiş, kendi hökmetmiş,

kendi bişirmiş daşırmış
cevval gadınıdı, golay deği valla
hinci kimse kimsenin gahrını çekmeyyo

e(vi)miz ayrı yolumuz ayrı
emme dedem gile hep bakdı
ekmeklerini etdi
asbaplarını yudu
bayramdan bayrama da ossa
evlerini suvadı
hayatlarını sildi süpürdü,
gışın gışı geder zobalarını yakardık
dedem gil de Allah var
başlarının üsdünde davşırlar
şükür..

 

 

 

 

 

( Özlem Zc- Emine başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 26.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.